Arama sonuçlarınız

Bilmeliydin ki senin Hissiyatınla nefeslenmek Cihanın rengârenk gülleriyle Bezenerek hem hal olmak demektir Baharlarda aşkı anmak Ve onu doyasıya yudumlamak Ne kadar mukaddestir bir bilseydin Her gün duvar başlarına Bırakılan o bayat ekmekleri Suya bandırarak yemek bir lütuftur...

Hayat her nedense... Anlaşılır olmayı dileyince aniden Kendini koy verdi, halin ikliminde ve sessizliğinde Zihnimde... Yaşadıklarım sıralandı yakinen Fevkalade acı olan nahoş hissin hicran rengi misali Her yaşadığım... Geçmiş gözlerimin önünden Bir şerit misali geçiyordu aniden ve selam...

Ardım sıra baktığımda Her ne kadar yüreğim dağlanarak acıyı yaşatsa da Aşk kalbime sancıların serencamını anlatıp ruhumu hazla kuşatınca Neyleyim selam vermesinler Zanlarla gülümseyip halimle alay etsinler nefesler Hiç hamiyet göstermesinler ve nefesin azizliğine aldırmayıp gitsinler Ben...

An zamanın katresiydi İnsan kimliğinde kime ne söylenebilinirdi nedenler belirsizdi Gönlümün sessiz iklimi hazanın solgunluğuna gebeydi zira hicran kaderdi Aldırmadan yol aldığım yılar Sabahlara denk çektiğim sessiz sancılar neler anlatıyordu Lakin kime ne anlatabilirdim, edebi fakirliğim ve...

Ne yüreğimin beynime uzanan eli Ve ne de dilimin amansız kederi kalbimde diner Halimde zuhur eden heceyi ve açılan pencereyi kim seyreder Ki gitmeden, âlemden göçmeden muhabbetin şevkinde bekliyor güfteler Neden senden uzakta sensizliğe sürgünüm Kalbimi burkan hasretin deminde ne fakir hürüm...

Henüz idrak edene kadar Zihnim ne anlar ve sadece merak içinde bakar Kalbim ruhun ummanından misaller sunar ve gözlerim çaresiz bakar Gün bitmek üzere şimdi Yeşeren umutlar iklimler misali dipdiri Edebine bürünmüş, sabrı bilenmiş, kanaat ehli bir nisanın süruru gibi Ey ağalar ve paşalar...

Diliyorum ki çok geç olmasın Kalbinin asudeliği ruhunla anlamlaşarak aksın Aşk için sorgulanmasın, mananın hakikatinde elbette anlamsın Lakin gönlün yalnızlık yaşamasın, hasretin hazanında yorgunluğa kanmasın Ne korkunç gecelerin elindesin Hissiyatın prangalarındaki sancıların kederisin...

Ey selvi boylum üzülme Hüznün güzergâhında çaresiz büzülüpte üşüme Sırların hengâmesinde ha ne olursun hicran içinde bugün inleme Nice gönüller hapiste İşte umutlar kalbinde sürur içinde filizlenmeyince Keder sinemin sahifesinde ve hüzün yüreğimde hasretin derdinde Gölgem korkuluğum oldu...

Bırak ne olur Sarılayım ayaklarına ve solgun umutlarına Yıllara sâri olan suskunluğumun feveran eden hissiyat çığlığına Acımsızlaşan ahına Serzenişlerini demlediğin bakir torağına Gönül pervazlarında tazelenen umutlarının sevdasında ağıtlarına Biliyorum ki çok sefilim Densizliğin...

Ne olur düşünmek için vakit ayır Hilkatin sağanağında ve ömrün sayfalarında iradene sarıl Ruhun imbiklerinden hicran güzelliğinden hüznü kalbin ile ayır ve ayıl Gidenler serzenişleriyle anılıyor Gelenler çığlık çığlığa feryada sarılarak hamiyet aranıyor Himmet mahzunluğunda kime bakıyor ve...

Sessizliğimle derinliğe doğru uzanıyorum Korkularımın sağanağında umutları yoklayarak soluyorum Kalbimin sayfalarını okuyarak, ruhumun lekelerinden korkuyorum Bir an hasretin sancısı çıkıyor karşıma Her ne kadar sevgiden anlamadan egomla barışık olsam da Vicdanım nefsime acıyarak baksa da...

Tarih alıp başını gidiyor Vecdin kara sayfaları neden içtinap ediyor Ruhum fevkalade sızlıyor ve arzın serencamı neler bekliyor Neden bu kadar bedbinim Sayfalar cenahında dertli bir nefesi sefilim Heveslerimle rezilim, tercihlerimle kefillik içinde çok acizim Ecdadım nelerden vazgeçmiş...

Bilir misin ağlamayı Gözyaşlarının refakatiyle bin bin dert yaşamayı Hasretin sancısıyla dağlanmayı ve hicran içinde nefes almayı Belki sana çok yakışıyor Pencerenin kenarında sabrederek kanaate ermeyi Bahtın dalgalarında ve baharın insicamında hazını koklamayı Billahi dilemem kimseye...

Bir nebzede olsa Yüreğimin yangınlarına yetiş gecikme Sinemi dağlayan sancılara geçit vererek ruhumu eritme Elem kalbi yorar Gam kederler içinde zihnimi karalar Vuslat kalbin serencamında aynadır bilmem ki neyi arar Kararlar kaskatı Anlaşılmayan melalim ne kadar acı Ey tecrübeyi...

Ne kadar bilmek istemesemde Hakkın yolundan kalbimin fakirliğiyle solgun yürüsemde Hukukum adına akidemi maslahatlarla azimetten el çektirip titresemde Bilinmeyenler girdabında nefeslenince Ruhum kendi insicamında nasihatler etsede ne çare Ayetler gözlerimin önünde bedbinliğimi sigaya...

Ne vakit yalnızlığın sokaklarında eğleşsem Fikrimin bizarlığına refakat ederek, umut için an be an yeşersem Ufkumun solgunluğuna nazar ederek, bin hüzün içine girsem ve figan etsem Kimselere bir kelam etmeden, derd-i gamıma dikkatlerini çekmeden sessizce göçsem Derin bir iç sızısıyla nedense...

Sessiz ve sakin bir hazanın içindeyim Mecnunun vecdini anan, acizliğine kanan, aşkın lahzasında zadeyim Yüreğimdeaçan mevsimlerin ahengindeyim, kimi vakit zemheri, kimi ah edenim Sevdanın firkatini iliklerimde ki terennümündeyim, burukluğumu nasıl ayan ederim Ne vakit bir çiçeğe yakın...

Ne olurdu ki bir kez aynı hislerle Nefes alıyor, seni dalgalar eşliğinde Şarkıların hazan kokan nağmelerinde Sirtolarını çalan gemilerin güvertesinde Emirganın güzelliğindeki çiçeklerde Şevkle öterek şakıyan kuşların seslerinde Konan kelebeklerin kanatlarında ki renklerde Çocukların umut...

Sanki kaoybolmuş bir nefesim Vurgun yemiş bir halin içindeyim, sessiz ve kalb-i viraneyim Dinmeyen suallerin peşindeyim, ümitlenmek için nefes nefese azmekteyim Neden mesut değilim, zanların girdabında bocalayan bir zadeyim ve takatsizim Hangi kalem yazdı bahtımı Yargıç olman için sana hak ve...

Bilme kine yapmıştım ve kimi kınamıştım Sessiz ve sünepe bir vaziyette gülmüştüm, içimde neden büyütmüştüm İnsan ve zaman, baht ve kaza, doğum ve ölüm, umut ve hüsran aşkını küçültmüştüm Neden düşünebilmeyi, ibretiyle nefeslenmeyi, fıtratıyle akletmeyi önemseyememeiştim Bilincim ve irfanım...