Arama sonuçlarınız

Zor geliyor Yadetmek kifayet etmiyor,feryadım niye dinmiyor Her lahzada gözlerim seğeriyor, acabalar an be an sinemde şekilleniyor Gözlerim bizar birşekilde hazana tevessül ediyor, zemheriyi içimde yaşıtıyor Hasret sinemde Figan ettiren firkatin ruhumun sessiz derinliğinde Kalbim umut için...

Kaç zamandır yazışırız Gönül dilinden olması için aslında yoktu birbirimizden farkımız Akıl ve izan üzereydi hesabımız, bir macara peşinde değildi meşkuliyetimiz An ve vesileleri izah eden zamana, nefesi burkan hicrana,alıp götüren furkana Şehrime malik olamadığımız Ukteleşen hevesleri kader...

Bir karar vermeliyim Nerden nereye geldiğimi hesap ederek, halimi vuzuha erdirmeliyim Neden bir seçimin tevdi edilen zorunluluklar olduğuna kanaat etmeliyim Hangi minval üzre irademi kullanıp, partilerin taleplerine geçit verebilmeliyim Terfrikayı önceleyeni elemeliyim Huzur ve sükünu bozan...

Aşk, kalbi latifliği bekler Ruh sessizce refakat eder, verdiği söz üzre edebiyle nazar eyler Kal, hale dönüşmedikçe, nefes müddetini hesağ etmeyince, hicran ne söyler Hüzün gönül payesinde, iradem zafiyetler içinde, aklım hakka erişmeyince ah eder Yarab, ne söylesem az gelir Bahşettiğin...

! Uzak diyarlar Sineme hasret kokusunu katar Özlem bunun için var, hissiyat solgun bakar Gözler yakar Hal ikliminde görmek için yanar Kalp buruk kalır ruh sancılarla sürekli uğraşır Sessizce akar Sağanak, sukuta merak salar Umut nasibin tecellisine akar, sabır ise yakar...

Bilirim… Kelam etmek haddim değil! Halin deruniliğinde anlamlaşmak hiç değil! Fakirliğimin… Ve belagatleşen acizliğimin izi, Kalbimin kireçlenen çeperleri yeterli değil! Gülü anmak… Onu anlatmak, renginde solmak, Hissiyatın titremelerine maruz kalmak uzak! Hasır olmak… Kilim...

Nefes nefese kalmıştım Mecalimin iflas edeceğinin farkındaydım Kalbim daralıyor,ter sanki halin suskunluğunu fırsat biliyordu Lahza sessizce ima ediyordu, nedenlere ne vakit ineceksin diye sual eyliyordu Ruhumun farkındamıyım O hal üzere ne kadar anlamlıyım, sanki yitik saikim Kalbimin...

Hemen savunmaya geçme Anlamadan ve farkına nail olmasdan asabiyeti seçme Bağnazlık ve tecessüs kalbin için marızdır, ruhuna yabancıdır önemse İnsandır muhatabın, önyargıların neden sığınağın evet,korkun var yüksünme İnsan yaratılan candır Kainat üzerinde en muhterem kandır, Rabbi için vardır...

Ne yol biter, ne umut yeter Sinemde dirlik olmayınca söyle hüzün mü diner Yüreğim vurdukça, bu dil sustukça, gözler kanatlanmış umutta Ne söylerim, vaktini beklerim, efkârımı terennüm ederek yokuşlarda adımlarım Yalnızım, bak yine yalnızım Etrafımı kuşatan nefeslerin varlığından uzakta sızım...

Dinmiyor yılların hicranı Sinemi kuşatan firkat sancılar, yalnızlığımın sessiz çığlıkları Umut beslediğim şafakları, nazar ettiğim sabır lahzaları, kanaat dileyen acıları Hangi eşikte nefeslenmeliyim ve kapanan o kapıların yeniden açılmasını beklemeliyim Yüreğim sessizce ağlıyor Hazanlaşan...

Bülbülün sesin ülfetiyle feryat diyor Mahzun kuşlar kanatlarını çırparak umuda yöneliyor Nasip bahtı felah için çiyli serdediyor, içim gidiyor, gönlüm ağlıyor Göçüp giden şu virane gönlüm sessizliğe gömülüyor, uzletin aşkıyla nefesleniyor Ne vakit bir musalla taşını görsem Çıktığım ve ram...

Kaç zaman oldu kim bilir Sinemin yaşadığı elim sancılara ne derim Kalbimi hasretin sızısıyla demlediğim kederim ah çekerim Kime ne söylerim sukutumla seyirdeyim evet hala nefesinle beklemekteyim Ha ne olur bir ses ver hale Mütemadiyen hicran için derlediğim melale Halime garipçe bakan...

[COLOR=#ff99ff]! Sarf ettiğin nefesin nedametinde Hissiyatın sağanağında boynun bükülmüşse Hasret sineni hicran deminde dağlayan kederse yinede üzülme Henüz zaman geçmiş değil ömür sayfaları bitmiş değil gönül sönmüş değil Halimde kalmışsa bir heyecan ram olacaktır ona sevdalı can...

Ne söyledimse Ve işittiklerim hissiyatımla muvazenemde Maksat muhabbete ram olmak için kadrin bereketinde Dert insan içinse elbette ki bir kulum bende acizliğin sefilliğinde Bazen yâre seslensem de ve bazen kalbi hüznümü teslim etsem de demiyle Hicran halimde Ruhum her ne kadar sukut etse de...

Yıllara anlatamadım... Ne kadar an gelip yüreğimi titreterek geçmişse Ruhum idrakin mukaşefetinde, sinem umman derinliğinde,kal kime ne söyler dinle Bir ömür geçti, ne mızrap sustu, ne gönül mahzunluğu bıraktı, evet an ve an arandı Ne bekliyordum çaresizlikten... Dilin sabrın merdanesinde...

Ne yapsam, hiç şaşırmadan kalbimin sesini anlasam Ne kadar mahzunluğum varsa, içime atsam, Rabbime aşkla ellerimi açsam Kimseye aldanmadan, nefsimin hoyratlığına kanmadan sevdanın meşkini anlasam İçimin yaıklığını, sinemin bizarlığını, hakikatın rahlesinde arındırsam Ey Rabbim... Sen...

Şimdi düşünmek için bir akıl gerek Niye hissiyatım perişan ve gevrek, çetrefillik içinde kaimdir avare bellek Ah sürgün yıllar, ne söylesem kar etmeyecek Ruhumu titreten hırçın fırtınalar bilmem ki artık ne vakit hali dinecek Ey badı sabah, ne zaman duyacaksın çığlıklarımı Kalbimin ilmik...

Beklemek kar etmez, aşktan vazgeçilmez Çareisz hal sükuta çekilsede, sevda yadellerden hicranı yürekte bitirmez Söz yetmez, anlam şehredilmez Aşk, halin deminden asla vazgeçmez Ne olur sormayın aşkı bana Yılların kaybolmuşluğu, yüreğimi burkarak hasreti anlatsa da Gözler aransa, sözler...

Vaat edilen umut niye aman vermiyor Salıverdiğim nefesler hicranımla hesapla bedelleşiyor Ruhumun azadeliği yüreğimi burkarak, sineme hasreti yağdırıyor Dilim susuyor, kalbim konuşuyor, gözlerim mecalsiz bir şekilde ufka bakıyor Her attığım adımda gözüm kararıyor Göçtüğüm mekânlar artık...

Çok iyi hatırlıyorum Henüz altı yaşlarındaydım ve sadece nazdım Sabahın ilk ışıklarıyla sokağa çıkmıştım ve yalnız geziniyordum Sokakta sessizlik hâkimdi Hiçbir yerden ne ses ve ne de seda duyulmuyor Kuşatan yalnızlık ve merak için gizlediğim haylazlık yaklaşıyordu Birkaç ev ötede bulunan...