Arama sonuçlarınız

  1. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    ŞEHİRLERİN DIŞINDAN Kalk arkadaş gidelim Dereler yoldaşımız, Dağlar omuzdaşımız, Dünyayı seyredelim, Şehirlerin dışından. Esmerden, sarışından Kaçalım,kurtulalalım Haydi yürü bulalım, Kat kat çıkmış evlerin O cam gözlü devlerin, Gizlediği alemi. Bir tüy gibi yel alsın, Bir dal gibi sel alsın...
  2. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    MUHASEBE .. Ben artık ne şairim, ne fıkra muharriri! Sadece beyni zonklayanlardan biri! Bakmayın tozduğuma meşhur Babialide! Bulmuşum rahatımı ben bir tesellide. Fikrin ne fahişesi oldum, ne zamparası! Bir vicdanın, bilemem, kaçtır hava parası? Evet, kafam çatlıyor, güya ulvi hastalık...
  3. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    ÖLÜNÜN ODASI Bir oda, yerde bir mum, perdeler indirilmiş; Yerde çıplak bir gömlek, korkusundan dirilmiş. Sütbeyaz duvarlarda, çivilerin gölgesi; Artık ne bir çıtırtı, ne de bir ayak sesi... Yatıyor yatağında, dimdik, upuzun, ölü; Üstü, boynuna kadar bir çarsafla örtülü. Bezin...
  4. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    BABADAN OĞULA Eve dönmez bir akşam; Ve gün yüzlü çocuğu, Sorar: Nerede babam? Bakarlar, oldu, bitti; Gelir, derler çocuğa, Baban attâya gitti. Uzar gider bu attâ; Ve neler neler olmaz! Ve kimbilir ve hattâ; Bir mahşer gerisinde; Babası döner bir gün, Oğlunun derisinde...
  5. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    KALDIRIMLAR I Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayâl görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık. Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn-cin uykuda, yalnız...
  6. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    CANIM İSTANBUL Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar; Onu İstanbul diye toprağa kondurmuşlar. İçimde tüten birşey; hava, renk, eda, iklim; O benim, zaman, mekan aşıp geçmiş sevgilim. Çiçeği altın yaldız, suyu telli pulludur; Ay ve güneş ezelden iki İstanbulludur. Denizle toprak, yalnız onda...
  7. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    ALLAH DİYENE Her şey, her şey şu tek müjdede; Yoktur ölüm, Allah diyene! Canım kurban, başı secdede, İki büklüm, Allah diyene! Akıl, kırık kanadı hiçin; Derdi gücü ;nasılve ;niçin Bağlı, perçin üstüne perçin, Benim gönlüm Allah diyene....
  8. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    ALLAH DERİM Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin; Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem! İsterseniz hayat aşını verin; Sayılı nimetler bal olsa yemem! Ey akıl, nasıl da delinmez küfen? Ebedi oluşun urbası kefen! Kursa da boşluğa asma köprü, fen, Allah derim, başka hiçbir şey demem
  9. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    ZİNDANDAN MEHMEDE MEKTUP Zindanda iki hece.Mehmed'im lafta! Baba katiliyle baban bir safta! Bir de geri adam,boynunda yafta... Halimi düşünüp yanma Mehmed'im! Kavuşmak mi?..Belki ..Daha ölmedim! Avlu... Bir uzun yol... Tuğla döşeli, Kırmızı tuğlalar altı köşeli. Bu yol da tutuktur hapse...
  10. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    DESTAN Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak! Haykırsam, kollarımı makas gibi açarak: Durun, durun, bir dünya iniyor tepemizden, Çatırtılar geliyor karanlık kubbemizden, Çekiyor tebeşirle yekun hattını afet; Alevler içinde ev, üst katında ziyafet! Durum diye bir laf var, buyurun size...
  11. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    SAKARYA TÜRKÜSÜ İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya: Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya. Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak; Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak. Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir: Oluklar çift, birinden nur akar, birinden kir...
  12. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    İki yıldız arası göğe asılı hamak... Uyku, uyku... Zamansız ve mekansız, uyumak. Uyumak istiyorum; başım bir cenk meydanı; Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı. İlgisizlik, herşeyden kesilmiş ilgisizlik; Bilmeyiş ki, en büyük ilme denk bilgisizlik. Usandım boş yere hep gitmelerden...
  13. ceylannur

    İnciler | Necep Fazıl KISAKÜREK

    Gâiblerden bir ses geldi: Bu adam, Gezdirsin boşluğu ense kökünde! Ve uçtu tepemden birdenbire dam; Gök devrildi, künde üstüne künde... Pencereye koştum: Kızıl kıyamet! Dediklerin çıktı, ihtiyar bacı! Sonsuzluk, elinde bir mavi tülbent, Ok çekti yukardan, üstüme avcı. Ateşten zehrini...
  14. ceylannur

    Necip Fazıl'dan İnciler

    Ne azap, ne sitem bu yalnızlıktan... Kime ne..?! Aşılmaz duvar bendedir... Süslenmiş gemiler geçse açıktan; sanırım gittiği diyar bendedir..! N.F.K
  15. ceylannur

    Necip Fazıl'dan İnciler

    "Patiska kefen, çürük teneşir, isli kazan. Minarede "ölü var!" diye bir acı salâ... Er kişi niyetine saf saf namaz... Ne alâ! Böyledir de ölüme kimse inanmaz hâlâ! Ne tabutu taşıyan, ne de toprağı kazan..." Necip Fazıl Kısakürek
  16. ceylannur

    Necip Fazıl'dan İnciler

    ARALIK KAPI... Bu dünya bir kuyu, havasız çömlek; Daralıyorum! Kelime, manayı boğan bir gömlek! Paralıyorum! Allah ismi varken lûgat ne demek! Karalıyorum! Kapımı, buyursun diye o Melek; Aralıyorum! ] Necip Fazıl Kısakürek] ..
  17. ceylannur

    Necip Fazıl'dan İnciler

    Hasretim, her tümseğin, her çatının ardında Kelimenin üstünde, cümlelerin altında... N.F.K..
  18. ceylannur

    Necip Fazıl'dan İnciler

    Beni kimsecikler okşamaz madem; Öp beni alnımdan, sen öp seccadem... [COLOR=darkorange]N.F.K
  19. ceylannur

    Necip Fazıl'dan İnciler

    [FONT=Tahoma]// Sevdalın şu dağı del dese koşar delersin! İş Allah'a geldi mi gücün yok sendelersin! // Necip FazıL KısaküreK
  20. ceylannur

    Necip Fazıl'dan İnciler

    [FONT=Tahoma] Su duadır yakarış ayna berraklık saffet Onu madeni gökte altınlar gibi sarfet! Necip Fazıl Kısakürek
Üst Alt