Arama sonuçlarınız

Amin efendim... Cümlemiz için dilerim... Latif kalbiniz için niyaz eylerim.Müteşekkirim..

Amin efendim... Cümlemiz için dilerim... Latif kalbiniz için niyaz eylerim.Müteşekkirim..

Latif kalbiniz için niyaz eylerim.Müteşekkirim..

Amin efendim... Cümlemiz için dilerim... Latif kalbiniz için niyaz eylerim.Müteşekkirim..

Amin efendim... Latif kalbiniz için niyaz eylerim.Müteşekkirim..

Söyleniyordum kendimce Her kelimenin hakkını teslim edercesine ve bir şevk ile Dalıyordum derinlere, en bakir hiselerin hilkati mucibince,götürdüğü melale Ne kadar yadetsem, edebin rahlesinde bir ömür inlesem, firkati haz ile nefeslensem Bir sözüm yok feleğe Beni benden alan nefesin...

Kuşatan Ürpertinin sessizliği Her tarafımı birden sarmıştı Var olan Bu sessizlik, inanın Heyecanın ve merakın değildir Verildiğince Soluduğum her nefeste Berraklığı yaşamak arzumdur Nedense Yapmacık tavırlardan Menfaat tellallığından hoşlanmam Hırs için Bir fırsatı elde etmek adına Erdemi...

Eyvallah efendim.Müteşekkirim kardeşim...

Eyvallah efendim.Müteşekkirim can kardeşim...

Sahilin Hülasalı sessizliğinde, Ve yalnız halimde mehtabı yaşarken İçtenliğin Ve zarafetin şevkiyle Dalgaların hüznünü kuşatmış görüyorum Fakat Öyle bir duruşun var ki, Adeta cazibe yumağı olmuşun bilmesen de Ve o an Aldığım nefeste kokluyor, Verdiğim solukta sana sessizce konuyorum O...

Her ne Yapsam da, hicran arkamdaydı Kalbin derinliğine nüfus eden sancıydı Anlatılmaz Bir acıydı, her yanımı sardı Halimi takatsiz bırakıp hüzünle yaşattı Kime baksam, Meramı halimi anlatsam Çare bulamayacağımı hazin biliyordum Nefesin Anına vasıl olmayı bekliyordum Aşk nerede, kimin...

Ne yılar yetti Ve ne de bahşedilen ömür Dertleri anlatmak için kifayet edecek bir faziletti Nihayetinde Kendi halinde masum bir nefesti Çok gayret etti, mısralarıyla gönülleri ne fethetti Nesillerin dağarcığında Fevkalade kök salan bir çınarı ebetti Yalnızlık onun için ne büyük bir kederdi...

Hiç zannetmiyorum, Ben sadece hissettiğimi söylüyorum, Elbette ki kalbimi dinliyorum ve düşünüyorum. Mütemadiyen söylenmek, Düşünmeyi öteleyerek fevrilik etmek, Kanaati hiçleyerek sabrı bir kenara atıp dürmek, Feveran ederek nefeslenmek, Katiyen bir çözüme ulaştırmaz, kalbide olmaz, Ruhi...

Birgün nefes bitecek, an sessizleşecek Ne kadar uzvum varsa sakin ve suskun birşekilde çürüyecek Ruhuma kim refakat edecek, kalbimin feryadı toprağın nefesinde mi filizlenecek Gülen güldüğü nispette içini çekecek, ağlayan gönüller inkilabı sahibince işitilecek Hangi aydan söz etsem,derlesem...

Vakti olmalı umutların Her lahzaya şahitlik edecek burukluk ihsan eden solukların Şehredilmesine takat yetmeyen ağıtların, mahzunluk ilzam eden çığlıkların Bir yudum suya haset olan canların, bir haral tanesine muhtaç kalan nice canların Ruhum, kalbimi irşat eder Aklım, idrakim için acele et...

Dinmez efkarın seni andıkça Bir ömür ruhumun figanını anlamadan yaşadığım karşıma çıkınca Kalbimle dertli olduğumu hatırladıkça,her umuda hesapsız kanıp yol da kalınca Nefes yetmiyor söz söylemeye, gönlüm elvermiyor mahcubiyetin anbean artmasına Nasıl bir mükellefiyet içindeydim Aklını bilen...

Külli iradenin sahibi bellidir Nasiptir,vakitlidir,nefese ait gerekçedir,kader çizgisinde ki erktir Ruh,hilkatin muvacehesinde bu bahislere yaban değildir,zuhurunu beklemektedir Kalp inşirahına kavuşunca, firkatiyle gönlünü yıkayınca her lahzası için amadedir O an ve akan zaman içinde Keder...

İnsanların temel niteliklerini irdelerken, kişilik yapılarını ve içinde bulundukları sosyal dokuyu mutlaka göz önüne almamız gerekir... Çünkü şahsiyetin oluşumunda aile, çevre ve dolayısıyla yaşadığı koşullar son derece önemlidir... Ama bazı şahsiyetler vardır ki, hangi koşullarda...

Artık sarıyordu terennüm ettiğim kederin salgısı yavaş yavaş... Her yanımda kalan boşlukları bir acıma duygusu taşımadan kuşatıyordu... Sanki çaresizdim, boş vermişliğin nedametiyle seyri halin takipçisi kesildim... Neden bu duyguları yaşamak zorunda kaldığımı her nedense düşünmek...

Sessizliğimin tüm Kadrelerinde nefeslenirken hilkatimin muvacehesince bir insan olmam, onun için hayatı anlamam, ruhumla barışık olmam gerekmez mi diye sormadan edemiyorum. Her şeyden habersizken… Bir sahibe muhtaçlıyken… Halimde umut için bakarken… Zaman ve mekân sayesinde sabitlenerek...