Arama sonuçlarınız

  1. MustafaCİLASUN

    Niye mahzundur nefesler, sessizce figan ederler!

    Gecenin matemiyle seni anıyorum Yokluğunda sokakları arşınlıyorum Kuşlara soruyor medetle anlıyorum Onlara bakıyor, halimi anlatıyorum Aşk bu mu soruyor çileyi anıyorum Yârin serencamında aciz kalıyorum Halin devranıyla, öteleri yaşıyorum Aşkla kalb dirliğinde sürur arıyorum Yapraklar bir...
  2. MustafaCİLASUN

    Ruhum ve kalbim aşkın vecdiyle yol almalı!

    Yanmalı gönüller Sabrın nazarında usanmadan ferahlamalı gözler Şikayet etmekten, zan içinde nefeslenmekten azat olmalı zihinler Rabbin rızasında, farzın edasında, nehyin uzağında dem alamlı hisseden kalpler Nefsin imtihandadır Ruhunun ve kalbinin refakati furkana olmalıdır Gülün rendine...
  3. MustafaCİLASUN

    İhlas kalbin, aşk halin, edep vecdin ecridir!

    İnsan aşk için kul olmalıdır Her saikte merakıyla aklını kullanmaya adanmalıdır İmanı taklit üzre anlayıp ve bu vecheyle ehliyetinde ki sıkıntıyı anlamalıdır En mütekamil şekilde yaratıdığının farkına varıp, inşiraha kayıtsız kalmamalıdır İnsan elbette ki sevecektir Lakin kalbi şehretmeye...
  4. MustafaCİLASUN

    Umut mu sandım, nasıl hayale daldım!

    Sanki derin bir hastaydım Makus talihim için gam içinde bir candım Kalbin samimiyetiyle inandım, ruhumla yaşamak için kandım Ne kadar ahmak olduğumu anladım, keşkelere sığınmayı ne sandım, ağladım Tenhaların efradıda ardım Her nefesten gizlediğim nazarlarla hicrandım Suskun kalmak için sanki...
  5. MustafaCİLASUN

    Gönüllü köle olacaksam, aklı neyleyim!

    Sinsidir tüm şer düzenler İnsanı kalbinden eden, ruhundan vazgeçiren bedbinlikler Umutsuz koyan, acziyete salan, takkikten uzaklaştıran ve yıldıran nefisler İradem için zafiyet zerkeden, imanıma göz diken, mukaddasıma saldıran nefesler İnsan ac, susuz yaşamaz Yaşasa bile umut adına kalbinde...
  6. MustafaCİLASUN

    An ruhun için laldir, kalbin için vakittir!

    Biliyorum ki çok anlaşılmıyor Eskimiş kelimeler izanınızı zorluyor, bazende of dedirtiyor Lakin şehretmeye müdrik haliniz dikkatimi çekiyor, bu bakımdan zikrediliyor Meftun olan bir kalbin, mecnunun haline müdrik bir ruhun işaretleri kal ettiriyor Şevkten nasipsiz kul kalmaz Umut asla nefsin...
  7. MustafaCİLASUN

    Sevilen sevmedikçe, gönül lal olur,burkulur!

    Sen Yüreğinde filizlenen Bir aşkın esiri olmaya bilirsin Sen Mavi hayallerin Kurulmasına da engel olabilirsin Sen Yüreğinin umutsuzluk Nidalarına biganede kalabilirsin Ama bu Yalnızca sensin hissizliğin Hengâmesinde yaşayan bir nefessin Sen Mısralarında latif olan Beyanlarını...
  8. MustafaCİLASUN

    Geç kaldım,anlamadan yaşadım, ağladım!

    Oysa ne kadar yakındım Bir ömür refakatınla kuşandım, her vakit şefkattin Suskun halinle, sabra çekilmiş melalinle, umutlarını baharlaştırdın, yılmadın Ne söylesem ve hatta densizlik edip gönlünü kırmaya meyletsemde niye kırmazdın Solmayan gül misaliydin Her nazarında tebessüm etmeyi asla...
  9. MustafaCİLASUN

    Akşam olur, yürek burkulur, gönül lal olur!

    Ne zaman suskun kalsam İçime dert olanların hicranını bir bir aralasam Ne kadar haksızlık varsa hiç susmasam, gönül lisanımla feda olsam Korkunun zerresini menfaatim için asla taşımasam, ruhumun sahibi için ağlasam Hayat deli doludur Kimi hor görürsen bahtında yaşaman ar olur Konuşmak için kim...
  10. MustafaCİLASUN

    Sessiz ve sakin iklimin izlerinde nefeslenirken!

    Ah can ne ben yanayım, ne sen ağla Bahtın dar boğazında bir çare arama Umutsuzluğa kapılma, sabırla uyukla Halin dirliğinde sen kalbini soldurma Gülü koklama, dikeniyle bir çare ara Cazibe karşısında heveslerine kapılma Nihayeti idrak edemeden zevke dalma Sen hilkatinle bizar olma, aşksız kalma...
  11. MustafaCİLASUN

    Gözlerim yaşlı, umutlar dinmeyen bir sancı!

    Ayaklarım bağlı sanki İçinden çıkılmaz bir ızdırabın derdindeyim İçimi sızlatan müşkili çözmeye kudretim elvermiyor Boğazım kuruyor, dilim lal oluyor, gözler kararmaktan başka işe yaramıyor Dört yanımda hasret Kalbimi titreten nasıl bir keder yarab bu illet Sabır niye kifayet etmiyor, kanaat...
  12. MustafaCİLASUN

    Gün kararınken mahzundur nice umut!

    Afederseniz diyerek yaklaştı Mütereddit bir eda ile gözlerime bakıyor ve ürküyordu Bir adres sormak için telaşlandı, yüzü çok kızaran bir edepli nisaydı Lütfen sakin olun, telaşlanmayın dedimde de bir başka kaygının nezninde tutsaktı Telefonu çaldı, korkuyla aldı Dinlerken dahi derin bir...
  13. MustafaCİLASUN

    Gülmeliyim ve fakat haddine erişmeliyim!

    Mahzun nefeslerin Garipleşen hislerin, ağlayan gönüllerin, Feryad eden sinelerin Kadrinde ki edeple yetinmeliyim Nasibin vecdinde Sabrı hakkıyla ruhumda hissetmeliyim Ne kadar vaktim varsa, Umutlarım heveslerime kurban olsa da vazgeçmemeliyim Kanatsız kuşu görsem Aksayan Aslanın haline...
  14. MustafaCİLASUN

    Ahımdı düşen, gözyaşlarımdı nazar eden!

    Anılanla Halleşmek için Çekildim mütevazı bir köşeye. Bir müddet Sonra başlamıştım Artık silinmeyenle dertleşmeye Son derece Zarif bir esintinin Sayfalar açtığı anılarda Yudumladığım çay onsuz ne acıydı Oysa Onun sıcaklığıyla Ne kadar büyük bir haz Alırdım konuşmalarımızda...
  15. MustafaCİLASUN

    Direniyordu gözlerin, sukut eden halin!

    Sen giderken Gözlerinden dökülen Yaşlar karşısında metanetle Dayana bilmem gayri kabildi Her ne kadar Daha fazla üzülmemen için Gizlemeye Çalışsam da akan damlaları Senin fark etmemen mümkün değildi Çünkü senin Altıncı hissin bir başka İfadeyle ferasetin çok kuvvetliydi Henüz...
  16. MustafaCİLASUN

    Titreyen bir halin kaliyim, aşkı neyleyim!

    Ne kadar sukut etsem Ruhumu celbeden ayetlerin icmaline erişsem Hikaye edilen nefeslerin hallerinde sabırla kederlensem Müddet-i nefes olan imtihanda dirilmeyi idrakime ram eylesem Sevmek hiç yasak olur mu Kalbi olan can, muğlak bir insan eşkaline soyunur mu Bahis olan vecdir, sevdalaşan...
  17. MustafaCİLASUN

    İnanmak zorlaştı, gam içinde bir nazardı!

    Günlerce Özlemin susuzluğunda Umudun izlerini hıfzederken Senden Arta kalan olmasaydı Şimdi kim inanırdı Dirliğimi Güneşin haşmetinden Korurken İçime serinliğe Gark eden esintiyi Ne güzel müjdelerdin. Çare adına Ne varsa sen sabırla Şükrederek benliğimde ki Hiddetimi yenerdin...
  18. MustafaCİLASUN

    Ömrümde gün bitti, hicrana kanmaktan!

    Gönül kimselere sevdalı değil Ruhum heveslerin esareti altında işveleşen har-ı can değil Nefsim felaha erişmek için azmeden edep değil, kalbim hüzün içinde kime kefil Aşk, gönlüme inşirah sunan vecdin arefesinde bekleyen bir umut değil, vaatte değil Ne vakit sıkıntıya düşsem Hesapsızlığın...
  19. MustafaCİLASUN

    Neyleyim nazı, aşksız nazarı, şevksiz baharı!

    Gönül bağlanmak ister İşvesinde firkat ruhunu şehreder, zerkedilen kederler o an biter Gamın nefesini keser, acziyeti defeder, melülleşen hicranı sürura gark eder Gülme bu bedbin halime, ne kadar hüzün varsa içimde, bahtım umudun niteliğinde Zaman yarılandı, an durmadı İçime doğan her vakit...
  20. MustafaCİLASUN

    Ne söyleyim, gitmemen için nasıl divaneyim!

    Bir kez olsun Dönüp te arkana bakma Hatırlama sinemde bıraktığın izlerini Yâd etme Kederle olsun nefeslenme Al götür kendinle halde bıraktığın sevgini Ne diyeyim Sana nasıl kahredeyim Gönlüm el vermiyor yüreğimi mi keseyim Ne olurdu Bu kadar sevdirmeseydin Beni nedamete gark etmeseydin hep...
Üst Alt