MUHTAZAF Unutma!

Unutma!

Gittiği, her yeri yakar kurutur,
İşi bitince, seni çabuk unutur,
Yalanla, dolanla, seni avutur,
Unutma, bu dünya kimseye kalmaz.

Sorsan, kimsenin yüzüne bakamaz,
Kendisi, sana gelip, halini soramaz,
Hiçbir, olumlu işi, hayıra yoramaz,
Unutma, bu dünya kimseye kalmaz.

Ektiği ağaçlar, meyva vermiyor,
Her yaptığı yanlışı, doğru buluyor,
Onun yüzünden, nice yürekler yanıyor,
Unutma, bu dünya kimseye kalmaz.

Dili zehir, gönlü çöl, artı yoktur beyninde,
Bir fakire, verecek parası yok, elinde,
Bir öksüze verecek, sevgisi yok gönlünde,
Unutma, Bu dünya kimseye kalmaz yiğidim.

Salih, bahtını kara eden, insanın kendisidir,
Güzel bakıp, güzel yapmak, yaradanın vergisidir,
İnsanı insan yapan, yürekten verdiği sevgisidir,
Unutmayın, bu dünya kimseye kalmaz yiğitlerim.
Wetzlar/Almanya 19.09.2018
M.S.A.

Allah'ım razı olsun, çok güzel demek az kalıyor..
Mükemmel satırlar...

Gerçekten çok anlamlı şiir. Elinize sağlık.
Şiirde herşey var ama bir konu eksik kalmış gibi.
İnsanlar ne olursa olsun hep kendini doğru bilir.
Yanlışını kabul edemeyecek kadar aciz kalır.
Helede işin içine başka şeyler girince kendini haklı zannedip yalana dolana iftiraya inanıp hala kendini haklı gören zavallılara hele hele müslüman görüntüsünde ben harama karşıyım deyip islamın en temel direklerini yıkıpta insanlara saldıran aciz ve zavallılara sadece acımak düşüyor.
Acımaya bile değmeyen bazı mahlukatlara kukla olup kendini harcayanlar ise konu olmaya bile değmez.
Şiir de tam bu tür mahlukatlara özellikle yazılmış gibi.
Tam isabet. Teşekkürler.

(...)

Begendiğiniz için teşekkürler. Allah razı olsun...