Sedat Yıldırım
Aktif Üyemiz
SOKAK ÇOCUKLARI
Kimse ağlatmasın,gül çocukları.
Onların göz yaşı,zor gelir bana.
Kimse öldürmesin,gül bebekleri.
Onların çığlığı,ar gelir bana.
Onlar emanettir,Hak’tan kullara.
Düşmesin çocuklar,ıssız yollara.
İtmeyin onları,kötü sonlara.
Onların vebali,zor gelir bana.
Onların göz yaşı,yakar Dünya’yı.
Onlar bilmezler hiç,asla riyayı.
Onlarla varılan,Cennet alayı.
Onlarsız ulaşmak,yok gelir bana.
Sokaklarda mendil,satar dururlar.
Zalimlere onlar,paspas olurlar.
Vermezsen doğruyu,nasıl bulurlar?
Onların feryadı,od gelir bana.
Kimi ışıklarda,mendil su satar.
Kimi baskı ile,hırsızlık yapar.
Kimide köşede,çaresiz ağlar.
Onların göz yaşı,ar gelir bana.
Kimi aç perişan,yaşar hayatı.
Hepsi nefret ile tanır Dünya’yı.
Kimi göremez mutlu rüyayı.
Onların hesabı,çok gelir bana.
Sokak çocukları,der hor görürler.
Onlarda bir candır,bunu bilirler.
Yinede her derdi,reva görürler.
Onlarsız bir Dünya dar gelir bana.
Nasıl kıyılırki,bu sabılara?
Bir bir atılırlar,bu sokaklara.
Bu bize bir ayıp,bu bize kara.
Onlara yapılan,zor gelir bana.
Kendi elimizle,suçlular yaptık.
Onları görünce,kapı kapattık.
Nasılda yatkata,hep rahat yattık.
Onları kaybetmek,zay gelir bana.
Onlar Muhammet’tin,gülüdür gülü.
Ne yarını bekle,ne unut dünü.
Hemen el atıpta,alın gönlünü.
Onların dertleri,dert gelir bana.
Onlar melek,onlar masum çocuklar.
Onlar için değil,çile zorluklar.
Onlar yaşamasın,böyle zorluklar.
Onların göz yaşı,kor gelir bana.
Nasılda severdi,Peygamberimiz.
Öyle olmalıydı,bizim sevgimiz.
Onlara sahibi,çıktı hangimiz?
Onlarsız mutluluk az gelir bana.
Sedat derki,benim yoktur çocuğum.
Bu yüzdendir benim,bu mutsuzluğum.
Onlara bitmezde bu susuzluğum.
Onlarsız bir hayat,gam gelir bana.
SEDAT YILDIRIM
