Ağlama gönül, neyle yesin gidip kaybolanları…
Araf yollar, avare yıllar biter bir gün… Yıkanmış yürekle yürürsün aklın aydınlattığı yolda… Vuslat içer şifa diler… Sen her şeye yakın, her şey sana yakın… Uzak uzaktır sana… Anlamamak ve anlaşılmamak yoktur artık…
Küllerin kainata savrulmuştur, kainatsa kalbinde kayıp…
Yağmurlar yine yağar ıslatmaz, rüzgarlar yine eser savurmaz…hazan olur bu yürek yinede yılmaz.....vuslat,,,,