ceylannur
Yeni Üyemiz
Hüzün nedir
Hüzün nedir dostlar bilir misiniz?
Hüzün, yuvasından,düşen bir kuştur.
Hüzün,bir neşeye ulaşmak için
Devamlı çıkılan bitmez yokuştur.
Hüzün,ayrılıktır,kavuşmamaktır
Hüzün,gurbet elde siyah gecedir
Hüzün,yaslı gönül,konuşmayan dil
Suskun dudaklarda,iki hecedir.
Hüzün,karlı dağdan kopup gelen çığ,
Hüzün,bakmasını bilmeyen gözdür.
Hüzün,laf söyleyen yobaz hödüğün
Dilinden dökülen manasız sözdür.
Hüzün,yağmalanmış arı kovanı
Hüzün,bal yapmayan tembel arıdır
Hüzün,renk renk açan bir gökkuşağı
Mavi,yeşil,erguvan ve sarıdır.
Hüzün,tek kumrudur ağaç dalında
Hüzün,bir buhardır,sistir,dumandır
Hüzün toplulukta, kalabalıkta
Yalnızlık duyduğun bir kısa andır.
Hüzün, göz yaşıdır gül yanaklarda
Hüzün, çisil çisil yağan yağmurdur
Hüzün,yoktan yere dosta atılan
Çıksa izi kalan,balçık,çamurdur.
Hüzün,sonbaharda yaprak dökümü
Hüzün,yollarımı kapayan kıştır
Hüzün,bir ceylanın zalim avcıya
Yolladığı acı,masum bakıştır.
Hüzün,beş yaşında su satan çocuk
Hüzün, parasızlık ve yoksulluktur
Hüzün,din imanı bir yana atıp
Menfaat peşinde kula kulluktur.
Hüzün,gece gündüz kapıyı çalan,
Hüzün,istenmeden gelen misafir
Hüzün,bulduğunu kabul etmeyen
Gönüllerde pastır,ellerde kirdir.
Kemal Eyüpoğlu
ceylannur
Yeni Üyemiz
Ey hüzün!
saklanma, çık karşıma suçlu değilsin.
Dokun, ne olur dokun yüreğim incinsin.
Bir daha asla sensizliğe yummam gözümü,
dokun çoraklaşmış bedenime can gelsin.
Ne zaman aklıma düşsen, devrilir dağlar,
kanadı kırılır minik kuşların,
çoşkun bir nehirde boğulur sevdam.
Ne zaman aklıma düşsen, bulanır zihnim,
uyuşur parmak uçlarım, titrer ellerim,
ve vurulur şakağından son kalan hülyam.
Ey hüzün!
işte tülû etti görünmez yüzün.
Gezerken sevdanın tepelerinde avare,
bir çığ oldu yanan dünyama o serin sesin.
Meğer mutluluk yaramaz bir çocuk imiş,
atlı karıncalara binip atta gitmiş,
yüzümü görmedi bir kere bile,
ama, buğulu camlara resmimi çizmiş.
Gah kazanan bendim, gah kaybedendim,
tek kişilik bu oyunda kendimi yendim,
üzülme, ne olur o şemsî yüzünü asma.
ceylannur
Yeni Üyemiz
Biraz mum ışığıdır hüzün, biraz akşam alacasıdır Biraz gazete satan çocuk elleri, biraz bebek ağlamasıdır
Tüy gibidir hüzün Hafif ve yumuşak, canlı ve ölü Hayattan ve ölüme dair…
Hüzün, sâdıktır
Hüzün deyince hüzünler kulübesi akla gelmez mi? Yakup Peygamber gönle düşmez mi? “Bana düşen sabr-ı cemildir” diyen, ağlamaktan gözlerine gece inen baba… Demek ağlamanın bu türlüsü sabra mâni değil… Sabrın bu türlüsüne de «hüzün» diyelim biz…
“And olsun ki, sizi biraz korku ve açlık; mallardan, canlardan ve ürünlerden biraz azaltma (fakirlik) ile deneriz Sabredenleri müjdele! O sabredenler, kendilerine bir belâ geldiği zaman: Biz Allah’ın kullarıyız ve biz O’na döneceğiz, derler İşte Rablerinden bağışlamalar ve rahmet hep onlaradır Ve doğru yolu bulanlar da onlardır” 9
Ve Vahşî’nin hüznü… Kolay mıdır “Gözüme görünme!” sözüne muhatap olmak, kolay mı herkes göz göze, diz dize oturabilirken; ancak sütunların, duvarların gerisinden bakabilmek Ne derdini açabilir ne sevincini paylaşabilir; hep kamufle, hep perde, hep aracı… Ama o kâmil bir hüzünle taşıyor Hamza’yı vuran mızrağı, bir gün yalancı peygamberi vurduğunda gülüyor hüznün bu an acınılası mülkü…
Hüzün, Allah Rasûlü’nün dostudur, takdim ederim “Hüzün dostumdur” buyurmuş hüzün Peygamberi -sall
“Ey yar, sen gittin bir hüzün kaldı bana
Beni benden geçiren bir sözün kaldı bana”
“Kızım,” demiş kızının kulağına: “Üzülme, baban bundan sonra hiç acı çekmeyecek”
* * *
“Yüreğim parça parça efendim
Yüreğim parça parça
Yürür üstüme acılar, efendim, yürür üstüme üstüme
Asırlar hasretinde, efendim, duâlar dilimizde
Sabır yüreğimizde efendim,
Sabır yüreğimizde…”
* * *
Hüzün, güzeldir
ceylannur
Yeni Üyemiz
Hüzün yağıyor gökerden yüreğime
Islanıyorum elem yağmurlarında
Kuytu bir karanlığa çekiliyor yüreğim
Üşüyor alevler içinde
...
Ahh " hasret..."
Zorlanıyor be yürek sızım
Alıp verdiğim nefes bile yoruyor beni
"Hüzün yağıyor göklerden yüreğime..."
İdama sürüyorum düşlerimi...!
...
Özledim
Sessiz-ce...!
