Câbir -radıyallâhu anh- şöyle anlatır:
“Rasûlullah sallâllâhu aleyhi ve sellem Efendimiz hutbe îrâd ettikleri zaman gözleri kızarır, sesi yükselir; Düşman, sabah veya akşam üzerinize hücum edecek, kendinizi koruyunuz! diye ordusunu îkaz eden bir kumandan gibi heyecanı artar ve şehâdet parmağı ile orta parmağını bir araya getirerek:
Benimle kıyâmetin arası, şu iki parmağın arası kadar yaklaştığı sırada ben peygamber olarak gönderildim. buyururlardı.”
(Müslim, Cum’a, 43. Ayrıca bkz. İbn-i Mâce, Mukaddime, 7)