Okyay
ÖZEL ÜYE
Ç O C U K L A R
Meleği görmeyi ister misiniz ?
O zaman çocuğu, içten seyredin.!
Cennete girmeyi ister misiniz ?
Öyleyse çocuğa, sevgi öğretin.!
Her çocuk ,Dünyâ’ya geldiği zaman,
Nurdan bir parçadır, Melek gibidir.
Gerçek bir sevgiyi bulduğu zaman,
MEVLA’dan bahş olan, dilek gibidir.
Yüzünde gülücük, gönlünde oyun,
Devamlı sevilmek, hoplamak ister.
Bâzan hırçın olur, bâzan de koyun,
Hep ilgi, şefkati toplamak ister.
Çocuklar doğuştan dost arar olur,
İlk önce Ana'ya sarmaş dolaştır.
Giderek çevreyi hoş görür olur,
Arkadaş edinir yâr’e ulaşır.
Çocuklar dünyaya tertemiz doğar,
İmânı temizdir, kalpleri temiz.
Sonradan insanlar, çoğunu boğar.
Ne kalpleri kalır, ne imândan iz.
Çocuğun Ruhunda, ilk bahar gibi,
Çiçekler açar, kuşlar ötüşür.
Hayali-tutkusu, bir nehir gibi,
Deryaya dökülür,düşler öpüşür.
Ne siyahi çocuk, sarı dan baskın,
Ne beyaz çocuk, daha üstündür.
Aslında hiç biri, değildir küskün,
Ancak büyükleri, durmaz taşkındır.
Dünya‘da çocuklar hepsi aynıdır,
Ne din farkı vardır, ne ırk, ne de renk.
İnanç’a apaçık, hissi aynıdır,
Ne düşünce faklıdır, ne oyun,ne zevk.
Çocuklar sonradan çelinmeseler,
Dostluk ve kardeşlik sevgisi artar.
Gerçek din-inanç’tan olunmasalar,
Güvenme gelişir, düşmanlık kalkar.
Arab’ı, Çin’lisi Amerikan’ı,
Her Irk’tan çocuğun duygusu birdir.
Oyunda kardeşlik, dostluğu tanı,
Sevgisi birdir, kaygısı birdir.
Her türlü baskıdan, tehditten uzak,
Özgürce, korkusuz yaşamak ister.
Ne hıyânet bilir, ne de bir tuzak,
Göklere çıkmaya, basamak ister.
Yalan söylenmesi, kandırılması,
Ümidini yıkar, gücüne gider.
Kötüyü iyidir, sandırılması,
Güvencini bozar, öcüne gider.
Bu günün oynaşan şu çocukları,
Dünya’nın gelecek sahipleridir.
Fakat ihmâldedir, halen çokları,
Ne denli üzülsek, elbet yeridir.
Kavgasız,döğüş’süz bir Dünya için,
Çocuklar dost olup, kardeş kalmalı.
Küfürsüz, söğüş’süz bir dünya için,
Söyleşip, kaynaşıp, sırdaş olmalı.
Çocuklar ALLAH’ın emanetidir,
Teslim alındığı düzen tutmalı.
Hesabı sorulur, kesin–kat’i dir,
Üstüne titreyip dikkat etmeli.
Çocuklar yavrudur, yavruysa nâzik,
Nâzik olan her şey, özenti ister.
Yazık ki pek çoğu, bakımsız,ezik,
Şefkâtli ellerden, uzantı ister.
Şevket OKYAY
Moderatör tarafında düzenlendi:
