MUHTAZAF Bir Gözlemci Anısı

Bir Gözlemci Anısı!

Bir gözlemci serüveni ile yola çıkarken, nasıl bir duygu içinde olduğumu yazı ile tarif edebilmem mümkün değil.
Bütün imkanları seferber eden haseneye teşekkürler. Acı, heyecan ve mutluğun karıştığı bir ortamda karışık bir duyguyla yola çıkıyorum.
Hasretin vuslata erdiği gibi bende karışık duygularla frankfurt hava alanına doğru yola çıktım daha sonra ağlamaklı bir duygu bütün benliğimi sardı.
Franfurttan ucağa binince güzel bir hizmet oluşturan bu düşüncelere minnet duyguları hissettim.
Uçak bir saate yakın tehirli kalkınca, eyvah Gaziantep uçağına inşaAllah yetişirim diye içimden geçirdim.
Allah‘ın izni ile yetiştik. Gaziantepe inişten valizimiz ortada yoktu. Kayıp eşya bürosuna bildirdim.
Dışarıya çıktım. Fakat irtibat yapacağım kişi göremeyince şasırdım. Çünkü buradaki bağlantı bilgilerim yoktu.
Yetkili kardeşlerle telefonlaştıktan sonra bir taksiye binerek Gaziantep merkeze gittim. Bir otele yerleştiktensonra o gece otelde kaldım.
Ertesi gün beraber çalışacağım arkadaş Ferruh bey otogarda buluşalım Kilise göreve diye mesaj atınca bir vasıtaya binip otogara ulaştım.
Arkadaşla buluştuk, bir dolmuşla Kilise doğru yola çıktık. Kiliste Ögretmenler evinin otelinde yer ayrılmış oraya yerleştik.
Kilisteki afad yetkilisi ile telefonlaştıktan sonra ferahiye camisinin yanında buluştuk.

İşte buradan sonra dağıtım başladı kimlere dağıtmadıkki. Allah hiçbir milletin birliğini bozmasın.
Kendi vatandaşına kurşun sıktırmasın. Aklı baştan almasın. hayatın neler getireceğini hiçbir zaman insan bilemez.
Gittiğimiz yerlerde dullar, şehit eşleri, gözünün önünde çocuğu parçalanmış anneler, ihtiyarlar, engelli çocukları olan anneler veya tersi bu duruma dayanamamış ve kaybolmuş ebeveyn ve çocuklar irtibatı kesilmiş dağılmış aileler bütün bunlara inat yerli halkın değişik kanaatları, rahatsız olanlar veya yardım etmeye çalısanlar. Gelen mülteci çoğunluğu Kilis'in nufusuna etki etmiş. Kamplara gitmek Kilis'te yasaklanmış çünkü birçok olaylar yaşanmış. Bu sebebten kamplara gidemedik. Bu güzel çalışmaya Kilis'ten başladık hatıralarımıza yeni bir sahife açarak.

İnsanın görevi sadece yemek içmek olmadığını bilerek Allah‘ın izni ile dağıtmaya başladık. Her ev daha önce ziyaret ettiğimiz evi arattı diyebilirim. Babasını kaybetmiş bir çocuğun ruh haleti ile beni görüp bana sarılışı koklayışı hasret gidermek isteyişi duygularımı alt üst etti. Ama bir resim bile çekmek istemedim. Bu durum beni derinden sarstı. Dağıtılan kumanyaları, verenler sebeb olanlar bol, bol dualarını aldılar. Uzun bir calışmadan sonra akşam olmak üzere dağıtma işlemi bitti. Bizimle beraber çalışan afad yetkilise ve gönüllü arkadaşlara candan teprik ediyorum. Gerçekten güzel taramışlar, ihtiyacı olanlara ulaştırılıyor. Resim çekme hususunda gönlüm biraz rahatsız oldu. Onun için çekim yapmadım. Afad yetkilisi arkadaşlarla helalleştikten sonra bir arkadaş bizi otele bıraktı teşekkürler. Hakanbey teşekkürler Suriyeli Muhammed hoca teşekkürler Denizlili öğretim görevlisi kardeşim teşekkürler.

İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.

Üstad Necip Fazılın dediği gibi insanlar gün geliyor susuyor gün geliyor acıları paylaşıyor. Can vücudda olduğu müddetçe hayat devam ediyor. Öğretmenler evinde o gece kaldıktan sonra sabah erkenden İslahiye'ye hareket ediyoruz. İslahiyeye varmadan önce mülteci kamplarına uğradık. Kamp müdürü bizi çok iyi karşıladı. Hasene derneğimiz gerçekte saygınlığını kazanmış durumda. Biraz dinlendikten sonra kamp müdür yardımcısı bizleri bilgilendirdi. Devlet bütün gücünü seferber etmiş. Azda olsa BM yardım etmiş okul kurulmuş. Her şeyi seferber etsende kampın içinde boynu bükük insanları görüyorsun.

Allah hiçbir milletin birliğini dirliğini bozmasın. Kendinden başkasına muhtaç etmesin. Hayru hasenat güzeldir, ulaştırmak daha güzeldir. Sevinçleri duaları görmek dahada güzeldir. Kamp yöneticileri gerçekten güzel çalışmalara imza atmış. İmkanlar nisbetinde gezdirdiler. Sonra bizi özel arabaları ile islahiye merkeze kaymakamlığa yetkili arkadaşa teslim ettiler. Orada bizimle çalışan Kaymakamlığa bağlı İslahiye sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakfı görevlisi Mustafa kardeşimizle çok güzel çalışmalar yaptık.
Mahalle muhtarları kayıt için multecileri tesbit ediyor .

Bunların içinden en çok ihtiyacı olanları seçiyorlar. Seçilen isimler liste yapılarak dağıtım yapılıyor. Biz iki mahalleye dağıttık. Paketler giriş ve çıkışlarda kayıt altına alınıyor. Verilen paketler için mağdurlar imza atıyor. Teslim aldığına dair. Güzel bir çalışma oldu. Allah razı olsun. Daha sonra İslahiye kaymakamı Ünal Çakıcı beyle görüştük. İslahiye üçüncü sınır ilçesi imiş. Bu konularda tecrübeli ve kendine bu hizmetleri dert edinmiş. Bizimle bir saate yakın bilgi alışverişinde bulundu, daha sonra Hasene Türkiye temsilcisi İbrahim Kırak ve Türkiye sorumlusu Mehmet güneşdoğduya teşekkür belgesi verdi.

Bizi misafir edebileceğini söyledi ve vedalaştıktan sonra Gaziantepe döndük. Eğer küçük bir analiz yapacak olursak durumlar gergin ve kritik. Halk psikoloji olarak gergin mülteci psikolojisi gergin eh her kesim ayrı telden çalıyor. Kıvılcım her an patlamaya hazır. Elinde parası olan mülteciler büyük şehirlere akın etmiş vaziyette. Fakir guraba olanlar sınırda kalmış. Kiralayacak ev yok. Bir evde 20-25 kişi kalıyor. Onbin kişilik kampta bin doğum olmuş. Muhtarlar gelenleri tesbit etmekte güçleniyor. Kayıt altında olmazlarsa yardım alamıyorlar.

Ahırlar ve atıl yerler tamir edilip mülteci yerleştirilmiş. Hele hijyen çok önemli birçok ev girilmez halde. Bu yüzden çocuklar tehlikede. Ertesi günü Gaziantep'ten Karkamış'a hareket ettik. Bağlantı olmadığından Nizipte aktarma yaptık. Karkamış kaymakamlığı önünde indik. Kaymakam bey izinli olduğundan selam bırakmış. Bizde Karkamış Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıf müdürü Metin beyle buluştuk.

Ve Metin beyin görevlendirdiği iki arkadaşla dağıtımı tamamladık. Orada üstün zekalı Ammarla tanıştık. Gerçekten nereye gitsek durum vahim hayatın felsefesi Dayanılmaz. Allah c.c. sabrını veriyor. Daima şükredenlerden olalım inşaALLAH. Bizim çocuklarımızın durumunu düşünüyorum. Et yemeğine bile burun kıvırıp şükretmememek. ALLAH c.c. bizleri kanaatin kollarına bıraksın. Onlarada devletlerinde acilen barış olmasını ve huzura kavuşmalarını nasip etsin.

Yol onun, varlık onun, gerisi hep angarya;
Yüzüstü çok süründün, ayağa kalk, Sakarya!..
N.F.KSaygılarımla

Muhammet Salih Aydın
2014 Wetzlar/Almanya...