Zaman hızla değişior maalesef. büyüdükçe içimizdeki çocuksu duygularıda kaybediyoruz maalesef. İçinde bir parça bile olsa çocukluk duygusu bulunan insana ne mutlu, Hayat o kadar garip ki , küçükken büyümek isteriz, büyüyünce de , nerde o saf duygular ? diye çocukluğumuza dönmek isteriz. Çocukluğumuzu yaşamak isteriz ama.............. maalesef geriye dönülmüyor. İçimizdeki çocuksu ruhu taşımaya devam edebilirsek bir nebze de olsa mutluyuz demektir.
emeğinize sağlık. hoş bir konu,,,,,