vecdiyle

  1. MustafaCİLASUN

    Ruhum ve kalbim aşkın vecdiyle yol almalı!

    Yanmalı gönüller Sabrın nazarında usanmadan ferahlamalı gözler Şikayet etmekten, zan içinde nefeslenmekten azat olmalı zihinler Rabbin rızasında, farzın edasında, nehyin uzağında dem alamlı hisseden kalpler Nefsin imtihandadır Ruhunun ve kalbinin refakati furkana olmalıdır Gülün rendine...
  2. MustafaCİLASUN

    Aşkın vecdiyle hasrete kansam, kendimi unutsam!

    Bülbülün sesin ülfetiyle feryat diyor Mahzun kuşlar kanatlarını çırparak umuda yöneliyor Nasip bahtı felah için çiyli serdediyor, içim gidiyor, gönlüm ağlıyor Göçüp giden şu virane gönlüm sessizliğe gömülüyor, uzletin aşkıyla nefesleniyor Ne vakit bir musalla taşını görsem Çıktığım ve ram...
  3. MustafaCİLASUN

    Aşk; ruhun vecdiyle firkate kanmaktır!

    Anlamak, şuur adına vakıf olmaktır Akıl muhakeme etmen için sana bahşedilen en zaruri maslahattır İdrak, ruhunun yetisiyle anlamlaşan firaktır, kalbin lisanı niye aşk-ı sanattır Yaşamak, tekabül eden vaktin sadrında mukallit kalmak ne büyük kabahattir Nefesin teslimiyetinde ne ardır Ölüm...
  4. MustafaCİLASUN

    Nefes ki dilek ve temennilerin arefesinde ki vecdiyle!

    Âmin efendim, Kalbin yegâne sahibinden, Ruhun nefeslerde ki müddetinden, Ötelerin zarafetinde ki aşkın deminden istifade ederiz İnşa... Gün doğarken Gözler uykudan bizar kalırken Seherler maziden ibretle bahsederken Ömür geçip gidiyor, nefeslerin müddeti sessizce eriyerek gidiyor…...
Üst Alt