utanirim

utanırım Pişmanlıklar avucumda, son kez tövbe ediyorum. Butün aci gerçekleri göz önüne seriyorum. Sevebilen yanlarıma sevme diye emir gelmiş, bilır mısın ey sevgıli, bu kalp ne darbeler yemiş... İhanetler bu yürekte, sildi aşkın büyüsünü, çöplükteki leştir sevgi, kuşlar yemiş ölüsünü...

Utanırım ya Rahman senin aşkın ile Utanırım ya Rahman senin aşkın ile açan ve hoş kokular veren bir gül olamadım. Bir güneş olup doğamadım bir rüzgar olup esemedim Bütün mahlukat sana itaat ederken aşk ile hu çeker aşk ile döner yunus misali... Utanırım ya Rahman gaflet uykularımdan...