siarisin

Sanki yalnızca yaşayansın Farkı fark etmeyecek kadar idrakin firkatinden uzaksın Kendi adına bir yangınsın, caziben için nefes alan hicransın, ne aldanansın Kal ediyorsun hiç düşünmüyorsun, gönül kırmayı niye bu kadar çok beceriyorsun Vakit beklenen esrardır Bilmem ki seni hangi zamanda...