kokulum

Gel, Ey Devasız Dertlerin Tabîbi..... Senin adını andığımız zaman, gönlümüze hep gül kokusu doluyor... Seninle dünyamıza sönmeyen bir güneş doğuyor... Sensizken gündüzlerimiz hep gece oluyor... Gecelerimizden hicret ediyor hilal, yıldızlar ışık vermiyor asumana... Zifirî bir karanlık...

Ya Rab Resulunu anisimizdan haberdar et ona yüzlerce selat güllerce selam olsun Nur yüzlüm Gül kokulum canım Efendim Sensiz hayat ne zor, sensiz hayat ne çekilmez Seni çok seviyoruz Efendim Seni bir ben değil bütün kainat seviyor Efendim Gül yüzlü rüyalarım sensiz çok sessiz...