in&#8220san&#8221

İn“San” Çığlıklar yine sessiz… Sevilmeyi bekleyen hayatlarla dolu kaldırımda, gizlice yürüyen yürekler… Farklılığı yok artık acıklı hikâyelerin... Herkes hüznün rollerini kapmış; başrolde kimsenin gözü yok… Gözler birbirine bakıyor, bir damla anlayış için… İnsan, “sanılanın” aksine daha çok...