Yinemi hüzün!
Gecenin sisi çökmüş, köyün üstüne, geçen günlerini hatırlar,
Geçirdiği ömürden, iyi, kötü günlerini, hatıralarım diye saklar,
Ve ayrılıklar, ayrılıklar aklına gelince, birden hüzünlenir, ve ağlar,
Yinemi hüzün, yinemi göz yaşı, bırak be arkadaş, üzerinde dağmı var...