hicranla

Ne zaman sessizliğin farkını yaşasam İdrakime naşseden isleri bir bir aralayarak nefesin müddetine uzansam Yakarış içinde kıvranan sinemin zafiyetlerini esaretinde olduğum ve varsa baksam Hiç durmadan ağlasam, firkatine ram olduğum aşkın vecdiyle yıkansam, durulsam Gönül aşkın payesinde susur...

Sanki muttluluk saklanan bir esrardı Her zaman umut etmek, sabırla nefeslenmek ahirim için kardı Şikayetlenmek ne kadar kalbim için manidardı, edep ile yol almak muhakkaktı Demek ki bir tebessüm veya gülmeye meyil ahvalim, bir ömür kanaati yaşayacaktı Hangi hülyalara dalsam, ahım yanımda...