burkulma

  1. MustafaCİLASUN

    Ağlama kalbim, hicranın ahıyla burkulma!

    Her lahza geçip gidiyor seslenmeden Simende bir iz bırakıyor lal olmuş halinden, mütrebessim çehresinden İdrakinm bu ahval üzere hayli fakirken, bilmem ki ne gelir hala şikayet etmekten Bir ömür nedamet bu sinemdeyken, sürurun o izleri yüreğimden sessizce kaybolmuşken Kime ne söylerim,kuytu...
Üst Alt