bedbinlik

Öfkemin Kızıllığının çare olamadığını bilirim Kanayan aşk yaramı hiç dindirmeyeceğini de Al düşlerimin Kopan gül yaprağı misali sızısını Terennüm ederdim, akşamın hicran şarkısıyla Divaneliğim Nüksederdi atardım kendimi yere Köşelerin en sefiline, derinliğin hengâmesine...

Yıllarca bekledim Gelecektin bir ömre bedel Hangisi, eridim ben şimdi akan zaman gibi Lakin Aldanmak kahrım olacaksa Umutlar kararıyor semanın acı baharında Candan Geçtim ben sevginle Kalbimde dinmez hazin hüzün hıçkırıklarıyla Ben sana Aşkının elim kuraklığında Ruhun mahzunluğunda aşka ömrüm...