ceylannur
Yeni Üyemiz
Yönelir ya yüreğim 'rahm'ine, bir kupa baldırandır hüznüm erir
Eritir gibi med-cezir bir suyu dünyaya tutunan yüzüm erir
Harf erir, kelime erir; erir de akkor bir metal olur cümlelerim
Yakarış kıvılcımları ağar, düşmeden toprağa sözüm erir
Kar serper bu közlerin yakıcı çevresine/yüreğimde o umut
Elimde ağlamakların erittiği bir mendil, sürerim gözüm erir
Gece açılmış çiçekleriyle kuşatıp gider çepeçevre; yalnızken
Kendime yönelişlerin dipsiz sularında bir batık gemidir özüm erir
Kişneyen bir baharken taşırdım utanç bohçalarında suçu
Korkudan yazım sessiz, kışım tanınmaz peçeli; çırılçıplak güzüm erir
Bu münâcât göğerir, affolma topraklarına uzatmış boynunu umudun
Bir şiir menekşesi arz olunur niyaz ellerine, tek çözüm erir
Cumali Ünal Hasannebioğlu
