ceylannur
Yeni Üyemiz
Hepimizin hikâyesi aynı!
İçimizdeki tenhalıktan, dışımızdaki kalabalığa gider geliriz. Yalnızlıkları yüklenip kendimize döndüğümüzde ise, artık kalabalık içimizde yürümektedir.
Aynada görünen suretimizden çıkıp, pergelin sabit ayağını kalbimize sabitleyip, muhite doğru bir seyahate hepimizin ihtiyacı var.
Bakışlarımızı ve dikkatimizi aldatıcı, oyalayıcı sahte tezahürlerden çekmeden; idrak edici bir ‘fark edişe’ sahip olmadan; ne Yunus’un vârisi olabiliriz ne de yeni bir hamlenin, dirilişin öncüsü…
Bunu artık anlamak, idrak etmek ve bir yerden başlamak gerekiyorsa; önce ağlamamız lazım!
Gözyaşı bizi yüreğimize götürür.
Yoklayalım, yüreğimiz yerinde mi?..
İsa Yar
