Ruhumuz unuttuğumuz eski dostumuz...
Sanki tanıyormuşuz kendisini.
Bedenimize girdiğinden beri sanki acı çekiyordu.
Öyle üzgün bir halde idi ki, acılar içinde kıvranıyordu.
O yüzden dünya ahvalini görünce bastı narayı, ağlıyordu, ağlıyordu.
İki kafesin arasına sıkışmıştı adeta, sıkılarak mücadelesine başlamıştı.
Dünya dan olan beden denen kafese karşı hep ahireti savunacaktı.
Ama, o bedeni istediği gibi yönlendiremiyordu.
Yürümek, dokunmak, hissetmek, duymak, koklamak, görmek, söylemek onun elindeydi.
Adeta tutsaktı o kafesin arasında.
Bütün gücüyle mücadele etmeye karar vermişti.
Verilen görevi yerine getirmek için.
Hasta bir hayatın içinde reçete üretmeye mecburdu, sıhhate kavuşsunlar diye.
Çocukluk, gençlik, olgunluk, yaşlılık kendisini epey yormuştu.
Artık anavatanını özlemişti!
Yaradan:
Elestü birabbiküm demişti de.
Ruhlar:
Kalü bela diye cevap vermişlerdi.
İşte ogünden beri tanıdıktır ruhumuz....
M.S.A.
Sanki tanıyormuşuz kendisini.
Bedenimize girdiğinden beri sanki acı çekiyordu.
Öyle üzgün bir halde idi ki, acılar içinde kıvranıyordu.
O yüzden dünya ahvalini görünce bastı narayı, ağlıyordu, ağlıyordu.
İki kafesin arasına sıkışmıştı adeta, sıkılarak mücadelesine başlamıştı.
Dünya dan olan beden denen kafese karşı hep ahireti savunacaktı.
Ama, o bedeni istediği gibi yönlendiremiyordu.
Yürümek, dokunmak, hissetmek, duymak, koklamak, görmek, söylemek onun elindeydi.
Adeta tutsaktı o kafesin arasında.
Bütün gücüyle mücadele etmeye karar vermişti.
Verilen görevi yerine getirmek için.
Hasta bir hayatın içinde reçete üretmeye mecburdu, sıhhate kavuşsunlar diye.
Çocukluk, gençlik, olgunluk, yaşlılık kendisini epey yormuştu.
Artık anavatanını özlemişti!
Yaradan:
Elestü birabbiküm demişti de.
Ruhlar:
Kalü bela diye cevap vermişlerdi.
İşte ogünden beri tanıdıktır ruhumuz....
M.S.A.
