.Yine gamlandı gönül, yine hicranda bu dem.Yandıkça yandı gönül nâr-ı sûzanla bu dem, Sızladı her bir teli kalbimin tıpkı keman,Ciğerim kebâp oldu aman Sultanım aman! Geçti bahar, esti hazân derûnum kan ağlar,Yandı sinem, hûn oldu didem gözlerim çağlar; Sarsıldı emel,»»
Devami...
