Refet Bey'in Yazdığı Mektuplar

Ne kadar okursam okuyayım, diğer bir okuyuşumda okumamış gibi oluyorum. Ve yeni bir eser okur gibi oluyorum. Hadsiz bir zevk-i manevî ve nihayetsiz bir hazz-ı ruhî ile okuyorum. İşte gerek Sözler ve Mektubat ve gerekse remizlerin en harika vasfı zannedersem bu ince noktada olsa gerektir. Âsâr-ı saireyi bir defa okuyunca, ikinci bir defa okumağa o kadar heves uyanmıyor. Kur’an-ı Hakîmin envarını ne kadar okursam okuyayım, def’-i cu’ edemiyorum. Bilhassa remizler, fakiri çok teshir ve hayrete müstağrak kıldı. Ve onları derhal yazıyorum.
Refet
***

(Refet Bey’in fıkrasıdır.)
Aziz ve muhterem Üstadım efendim!
Geçen hafta aldığım mektubda, “Senin ve Şerif Efendi’nin ifadeleri kısadır, bir şey anlaşılmıyor. Tenkid mi, takdir mi?” buyurdunuz. Bütün eserlerinizi takdir ve kemal-i istihsan ile karşıladığımız malum-u âlileridir. Esasen tenkid edecek kudret-i ilmiye, değil bizde, Türkiye ulemâsında olmadığı hadisat ile sabittir.
Sinn-i sabavetinizde şark ulemâsını ilzam etmeniz ve ondan sonra İstanbul’a gelerek bil’umum ulemanın nazar-ı takdir ve hürmetini celb etmeniz, bu hususu isbata kâfidir. Gerek Şerif Efendi ve gerekse “Hikmetü’l-İstiaze” ve besmele sırrını okuyan diğer arkadaşlar duydukları hazz-ı manevîden gaşy olmuşlardır.
Fakire gelince, Sözler hakkında hiçbir şey yazmazsam bile o kemal-i takdirdendir. Zira, şimdiye kadar büyük bir zevk ile mükerreren okuduğum ve daima okumaktan hali kalmadığın Sözler ve Mektubat hakkında kanaatlerimi daima Üstadıma arz ettiğimden, yazacak kelime bulamıyorum. O da âcizliğimden olsa gerektir. Bir risale ne kadar parlaksa, onu takib eden ondan çok ziyade parlaktır. Binaenaleyh, ne yazsak hakkıyla ifade-i meram etmiş olamıyorum. Şimdi hayatım çok zevklidir. Sözlerin tedkikatıyla meşgulüm. Evvelki okuyuşlarımda hazm edemiyordum. Şimdi gayet yavaş ve dikkatli okuyup anlamaya çalışıyorum. Takıldığım noktalar oluyor, soruyorum. Bu vesile ile istifade fazladır. Nitekim Yirmi Dördüncü Sözün, Birinci ve İkinci Dalında çok tevakkuf ettim. Lâyıkıyla anlayamadım. Üstadımızla görüştüğümde bu iki dalın şifahen izahını rica edeceğim.
Muhterem Üstadım; fakirin bir nokta, çok hayretimi mucib oluyor. Sizden bir mesele izahını rica ediyorum. İzah ediyorsunuz. O izahta da, muhtaç izah noktaları bulunuyor. Öyle lâtif ve şumûllü cümlelerle cevab veriyorsunuz ki, o cümleleri de anlamak için sual icab ediyor. Bundan şu netice çıkıyor ki,
​

Sözlerinizin her satırı, bir kitab teşkil edecek kadar şümullü ve manidardır. İstenildiği kadar izah olunabilecektir.
Refet
***

(Refet Bey’in bir fıkrasıdır.)
Aziz ve muhterem Üstadım efendim!
Sözler’in ve Mektubat’ın ve “Pencereler”in fihristesi, o kadar güzel olmuş ki, bir defa sathi bir nazar atfeden kimse, Risalet’in-Nur eczalarının kıymet ve ehemmiyeti hakkında yek nazarda bir fikir edinebilir. Bu fihriste umum risalelere bedeldir. Hiçbir müellif, yazmış olduğu yüzyirmi kadar kitabının, her birisinin hülâsa-i mealinden ve bilhassa metnindeki âyatı, birer birer münasip ve manidar bir tarzda, ta’dad etmek suretiyle risalelerin gayatından ve mahiyetinden bahsetmek şartıyla, böyle ehemmiyetli dört Risaleyi vücuda getiremez. Fihriste’nin bariz bir vasfı daha var ki, o da kendi ihtiyarınızla olmayıp, sünuhat-ı kalbiye ile olduğunu isbat ediyor. Biz bu halleri gördükçe, sizin gibi bir Üstada nailiyetimizden dolayı Rabbimize çok şükür etmekteyiz.
Refet
***

(Refet Bey’in fıkrasıdır.)
Pek muhterem ve sevgili Üstadım efendim,
Bu defa göndermiş olduğunuz Gavs-ı Geylânî Hazretlerinin ihbar-ı gaybiyesi çok şayan-ı hayret ve teemmül bir mesele-i mühimmedir. Büyük zevk-i ruhanî ile okumakla beraber, fakir talebeniz bunu çoktan hissetmiştim. Üstadımızın bu zaman için mühim bir vazife-i maneviyesi var. Lâkin henüz ifşa etmiyor, mektum tutuyor, fikrindeyim ve bu fikrimi bazı halis kardeşlerime da söylemiştim. Geçen sene Sabri Efendi’ye yazmış olduğum mektubların birinde de şu fıkrayı görmüştüm. “İmam-ı Rabbanî, son zamanlarda biri gelecek, iman meselelerini gayet vazıh bir surette neşr ve ilân edecek. Bu sizin hiç-ender-hiç kardeşiniz, haşa kendimi o adam zannedecek değilim, yalnız o büyük adamın piştar neferi olduğumu zannediyorum.
​