MUHTAZAF Niyetler insan’ın kimliği gibidir!

Niyetler insan’ın kimliği gibidir!

İnsanın en önemli konularından biride niyet!

Hayıramı yoksa zararamı o onun isteği ve seçimidir.
Sonucu nasıl olur, asla bilinmez, çünkü yaradan ne der!

Hakkımızda ne yazılmıştır?

İşte bir ayette yüce Allah c.c. şöyle buyuruyor:

Bir hadiste efendimiz şöyle buyuruyor.

Mü’minlerin emîri Ebû Hafs Ömer ibni Hattâb radıyallahu anh, Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’i şöyle buyururken dinledim, dedi:
“Yapılan işler niyetlere göre değerlenir.
Herkes yaptığı işin karşılığını niyetine göre alır.
Kimin niyeti Allah’a ve Resûlü’ne varmak, onlara hicret etmekse, eline geçecek sevap da Allah’a ve Resûlü’ne hicret sevabıdır.
Kim de elde edeceği bir dünyalığa veya evleneceği bir kadına kavuşmak için yola çıkmışsa, onun hicreti de hicret ettiği şeye göre değerlenir.”
(Buhârî, Bed’ü’l-vahy 1, Îmân 41, Nikâh 5, Menâkıbu’l-ensâr 45, İtk 6, Eymân 23, Hiyel 1; Müslim, İmâret 155. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Talâk 11; Tirmizî, Fezâilü’l-cihâd 16; Nesâî, Tahâret 60; Talâk 24, Eymân 19; İbni Mâce, Zühd 26.)

Halbuki!
İnsan niyet ile nasip arasında bir çizgi üzerinde yaşar.

İnsan!
Belki çevresindeki, evdeki, okuldaki, cemiyet ve toplumdaki, ilişki içinde olduğu insanların etkisi ile bir kimlik oluşturur.

Bu kimlikle niyetleri, düşünceleri, hisleri, tezleri, yaşamını süreceği sürece bir kişilik oluşunca.

Kendi doğrularına hep bu pencereden bakarak yapacağı işlere niyetlenir.

Önemli olan işte olgun insan yetiştirmek.

Niyetler amelleri, ameller doğru ve yanlışı, doğru ve yanlış ise cemiyetteki ilişki kuracağı insanları belirler.

İyi veya kötü niyet, eylemden önce gelir.

Bu aynı yapacağın işin projesi gibidir.

Hepimizin duyduğu Efendimizin bir hadisi şöyle:

Hadisi bir kere daha okuyalım:

“Ameller niyetlere göredir.
Herkese ancak niyet ettiğinin karşılığı vardır.
Kimin hicreti Allah ve Resûlü için ise, hicreti Allah ve Resulü içindir.
Kimin de hicreti dünya malı veya nikâhlayacağı kadın için ise, hicreti onun içindir.”
(Buhârî, 1,50; Müslim, İmâre, 155; Riyâzu’s-Sâlihîn, 1; Câmiü’s-Sağîr, 1/1)

İnsanoğlu niyetini niye kötüye kullanır?
Diye bir soru sorsak, birçok cevaplar alırız.
Aslında cevabı şöyle olmalıydı:
İnsan yetiştirmek bir sanattır.
Doğruların eyleme geçmesini istiyorsak, ve güzel ve doğru niyetli çocuklar yetiştirmemiz için, okul öncesi ve okul ve sonrası için eğitimine dikkat ve özen göstermek zorundayız.
İşte bu girişten sonra şunu söyleyebiliriz.
Zararlı kişiler ve şeytan, iman ve fikren zayıf karakterli, insanlara musallat olurlar.
Yapacağı işleri ona güzel gösterirler veya tasfir ederler.
Bir kere kötülüğe niyet ettimi, arkası kesilmez.
Bir iyi insanla tevafuken tanışıncaya kadar.
Veya tanışamazsa işte kötü niyet onun sonu olur.
Demem odurki; niyetler eyleme geçerse zarar veya iyilik oluyor.
Bizde iyi olanları seçelim ve eyleme geçelim.
İnsanlık güzelliklere gark olsun.
Yüzler gülsün, gönüller şad olsun, sevgi ile bakan yürekler daim olsun.
Nakşeder!
Gül aşkını, kalbe nakşeder,
Diken, gülün aşkına meşkeder,
Gamı kederi, gönül, boşuna güder.
Dünyayı kedere, bırakma gönül.
Selam ve dua ile.
​

M.S.A.
​

©Rasulehasret.com