Ne sayende yaşadım, ne tutkuna adandım!

MustafaCİLASUN

Özel Üye













İnsan kamil olmalı
Ruhunun suhuletinden
nükseden esinle kalbi sürur yaşamalı


Fanilik
adına hiçbir amaç için kul, köle
olmadan özgürlüğün eminliğinde yaşamalı


Akıl ve izan adına
ilimden nasibini alarak, hakikat
sevdası ve ecriyle umutlarını yaşatmalı


Ne kadar üzen yıl varsa
Bir hesap ve bedel karşılığı
düşünülmesen sereserpe abanılsa


Elem ve kederle
hemhal olmuş bir nefes ne kadar
hicrana kansa, yakarmak için nefsiyle avunsa


Yüreği vurgun yer,
hissiyatı tarumar eder,
izanı ve iradesi zafiyetlere dalar, o an
çektiği sancılar ve sızıları duyulmasada


Kahretmek nefsin
ilzamından nükseden hardır


Kalp, edebin
ve naifliğin nezaretinde
sukut ettiren sadakatin nazarıdır


Terbiyeye muhtaç
akıl ve nesf ancak hakikat adına
yol alırsa farktır, ihsandır, ecr-i sadıktır


Vefayı bilmeyen
bir can ne vakit hakkıyla kul olmak
için çırpınacak ve sevdasıyla aklanacaktır


Tadmin olmak
adına ne yaparsan nefsin harlanır


Sabır
ve kanaatin kalbi teskin eden
aşkından uzaklaşırsan, ar halinden uzaklaşır


Nafile yere yutkunmak
ne kadar evladır, mahzun bir nefesin
yüreğinden nükden hüzün kim için sancıdır


Aşk, sadakatin
ve vefanın sülbünden nükseden
esindir, rızay-ı bari adına en ülvi nasiptir


Hastanın haline
nazar ederken nefesin müddetine kan


Seni sen yapan yaratan,
her azanı teslim edip, bir vakte
kadar iradene bırakan için muhakeme yap


Teslimiyetin
bilincin nispetindedir,
ne kadar bilir ve anlarsan o kadar yakınsın
ve tanırsın, inanmak adına saplantıya sığınmazsın


Zan içinde t
evbe edip ihsana yakınlaşamazsın,
düşünmeye ram olmak için çırpınan can


Vesileler ikramdır,
tesadüf inançı bühtandır,kader
ve kaza haline en yakın olan bir sınavdır,


Bildiğin kadar
korkudan uzaklaşırsın, emniyet
içinde yaşarsın merak eden mübarek insan




Mustafa CİLASUN
 
Üst Alt