Okyay
ÖZEL ÜYE
M Ü T E Ş E K K İ R İ M Ya RABBİ ! Sen beni, daha ilk baştan, Yaratabilirdin, Maymun’dan, Kuş’tan. Ya da Halkederdin, Ağaç’tan,Taş’tan. Ama İnsan kıldın, pek seçkin yerim, Bu yüzden binlerce Müteşekkirim. Ol dedin; ne müthiş, bir Nizam kurdun İnsana liderlik, münâsip gördün Bütün canlılardan, üstünlük verdin Minnete şayandır, her türlü Emrin Hemcinsim adına Müteşekkirim Aklımız-Fikrimiz, hele Hâfıza, Öyle bir kuvveti, verdin ki bize, En güçlü varlığı, getirdik dize . İşte İlâhi lütfun, en büyük Sırrın, Düşünebildikçe Müteşekkirim. Kendim için ayrı, şükran borcum var. Çünkü Anam, Babam İslâm doğdular. İmânlı insanım, Kutsallarım var. Ben de inançlıyım, ve dahi hürüm, Bu nâzik İhsâna Müteşekkirim. Mâbetlerle süslü, güzel yurdum var, Dâim duâkârdır, nice âşıklar. O'na övgülerle, destan yazmışlar, Adını yaymışlar, olup neferin, Neslimi yücelttin, Müteşekkirim. Seni bulmak için, hiç yorulmadım, Vaaz-olup duruyor, her yerde Adın. Bir de Ezanlar ki, kim der duymadım, İftihar Tablosu, son Peygamberin, (s.v.s.) Kurtuluş Rehberim, Müteşekkirim. Nûr’un yansımış da, çizmiş yüzümü, Dünyaya değişmem, yalnız gözümü. San’at,Abidesi, her-bir Azâmı, Emanet edilmiş, cevher bilirim. Bunca Taltifine Müteşekkirim. Sana minnet etmek, Şükran’sa Yâ RAB, Sonsuz Minnettarım, kulun olarak. Onca nimetine, lâkayt kalarak, Ben nasıl nankörlük edebilirim. Her nefes aldıkça Müteşekkirim. İmânı bahşettin, yolumu buldum, Nûr’undan Misk saçan, Gül’ünü buldum. İslâm hazinesi, Malımı buldum, Şükretmez olur mu, hiç bu fakirin. Kovsan da Kapında Müteşekkirim. Eşrefi Mahlûkun, olmuşum bir-kez, Mârifet Kapına, gelmişim bir-kez, Affına gönlümü, salmışım bir-kez, Eğer bağışlarsan, beni Yâ KERİM, Yerlerden-Göklere Müteşekkirim. Şevket OKYAY |
Moderatör tarafında düzenlendi: