Nur Hanım
Aktif Üyemiz
Allahü teala zat-ı ilahisini Erhamürrahimin, (merhametlilerin en merhametlisi) olarak bildiriyor…
***
Zamanında sarhoş biri vardır… hanımı böyle giderse öldüğünde cenazesinin ortada kalacağından, kimsenin sahip çıkmayacağından yana beyini ikaz eder… ama o günahlardan vazgeçemez bir türlü…
Gel zaman git zaman bu sarhoş ölür… köylü yüz çevirir… kimse ilgilenmez… sarhoşun hanımı yalvarır köylüye… - Ben kadın halimle bir başıma bunu nasıl yıkayayım, nasıl mezar kazayım… nasıl gömeyim… ne olur yardım edin, der komşularına… ama nafile…
Zavallı kadın o can darlığıyla bir çobana rast gelir… durumu ona anlatır… yardım ister… çoban bu zavallı kadına acır ve isteğini kabul eder… gelir sarhoşun cansız bedenini yıkar, kefenler, mezar kazar, cenaze namazını kılar ve gömer…
***
Ertesi gün köylüler bir araya geldiklerinde ağızlarını bıçak açmaz… hepsi büyük bir şaşkınlık içindedir… derken aralarından biri, - Bu ölen sarhoşu ben dün akşam Cennet köşklerinde gördüm… Hizmet eden hurileri say sayabilirsen…
Bir kişinin kapıyı açması, herkesin ağzını açar… - Sen de mi gördün, biz de aynı rüyayı gördük…
Köylüler bin pişmandır bu cenazeden kaçtıklarına… ama olayı merak etmekten kendilerini alamazlar…
Doğruca sarhoşun hanımına gider durumu anlatırlar… - Senin zevcinin ne özelliği vardı da biz bilmiyorduk… bu nimete nasıl kavuştu. Onun için nasıl bir dua ettin, derler…
Kadıncağız da aynı rüyayı görmüştür ve şaşkınlık içindedir…
- Beyimin böyle bir nimete kavuşacak ibadetini hatırlamıyorum… Ama dün siz cenazesine sahip çıkmayınca ben de bir çobandan yardım istedim… o yardım etti… belki onunla alakalıdır, der…
Köylüler doğruca çobana koştururlar…
- Sen bu cenazeye ne dua ettin… biz onu böyle böyle rüyamızda gördük diye anlatırlar…
Çoban şaşkındır… düşünür düşünür… ve müthiş sözlerini söyler
- Ben cahil biriyim… fazla bir dua bilmem… ama onu gömdükten sonra açtım ellerimi ve dedim ki… Ya Rabbi… Bana çok misafirler gönderdin… Senin misafirlerini kendi şanıma göre ağırladım… Kimine peynir, kimine zeytin, ekmek verdim… hiç bir şeyim olmasa süt sağdım içirdim… Allahım şimdi ben de sana bir misafirimi gönderdim… sen de onu şanına layık karşıla…
***
Köylüler kendilerinden iğrenmekte ve ağlamaktadır… bu saf mı saf kalpten çıkan dualar karşısında…
***
Zamanında sarhoş biri vardır… hanımı böyle giderse öldüğünde cenazesinin ortada kalacağından, kimsenin sahip çıkmayacağından yana beyini ikaz eder… ama o günahlardan vazgeçemez bir türlü…
Gel zaman git zaman bu sarhoş ölür… köylü yüz çevirir… kimse ilgilenmez… sarhoşun hanımı yalvarır köylüye… - Ben kadın halimle bir başıma bunu nasıl yıkayayım, nasıl mezar kazayım… nasıl gömeyim… ne olur yardım edin, der komşularına… ama nafile…
Zavallı kadın o can darlığıyla bir çobana rast gelir… durumu ona anlatır… yardım ister… çoban bu zavallı kadına acır ve isteğini kabul eder… gelir sarhoşun cansız bedenini yıkar, kefenler, mezar kazar, cenaze namazını kılar ve gömer…
***
Ertesi gün köylüler bir araya geldiklerinde ağızlarını bıçak açmaz… hepsi büyük bir şaşkınlık içindedir… derken aralarından biri, - Bu ölen sarhoşu ben dün akşam Cennet köşklerinde gördüm… Hizmet eden hurileri say sayabilirsen…
Bir kişinin kapıyı açması, herkesin ağzını açar… - Sen de mi gördün, biz de aynı rüyayı gördük…
Köylüler bin pişmandır bu cenazeden kaçtıklarına… ama olayı merak etmekten kendilerini alamazlar…
Doğruca sarhoşun hanımına gider durumu anlatırlar… - Senin zevcinin ne özelliği vardı da biz bilmiyorduk… bu nimete nasıl kavuştu. Onun için nasıl bir dua ettin, derler…
Kadıncağız da aynı rüyayı görmüştür ve şaşkınlık içindedir…
- Beyimin böyle bir nimete kavuşacak ibadetini hatırlamıyorum… Ama dün siz cenazesine sahip çıkmayınca ben de bir çobandan yardım istedim… o yardım etti… belki onunla alakalıdır, der…
Köylüler doğruca çobana koştururlar…
- Sen bu cenazeye ne dua ettin… biz onu böyle böyle rüyamızda gördük diye anlatırlar…
Çoban şaşkındır… düşünür düşünür… ve müthiş sözlerini söyler
- Ben cahil biriyim… fazla bir dua bilmem… ama onu gömdükten sonra açtım ellerimi ve dedim ki… Ya Rabbi… Bana çok misafirler gönderdin… Senin misafirlerini kendi şanıma göre ağırladım… Kimine peynir, kimine zeytin, ekmek verdim… hiç bir şeyim olmasa süt sağdım içirdim… Allahım şimdi ben de sana bir misafirimi gönderdim… sen de onu şanına layık karşıla…
***
Köylüler kendilerinden iğrenmekte ve ağlamaktadır… bu saf mı saf kalpten çıkan dualar karşısında…
