Kimseyi hor görme...........

Muhtazaf

Yardımcı Yönetici (Şair|Yazar)
Yönetici
KİMSEYİ HOR GÖRME!

Bir gün İsa (a.s) israiloğullarından sâlih zannedilen bir kimse ile şehir dışına çıkmıştı. Halk arasında fâsıklıkla meşhûr günahkar bir adam da büyük bir eziklikle peşlerine takılmıştı. İstirahat için mola verildiğinde bu günahkar kul, samimi bir nedâmet ve utanç hali içinde, gönlü kırık olarak onlardan ayrı bir yere oturdu ve merhametlilerin en merhametlisi olan Hak Teâlâ'nın yüce affına sığınarak merhametlilerin en merhametlisi olan Hak Teâlâ'nın yüce affına sığınarak:
_Rabbim! Şu yüce peygamberinin hürmetine beni affet! Dıye duâ eyledi.
Salih zannedilen kişi ise, onu fark edince küçümsedi, hakir gördu ve ellerini semaya kaldırıp:
_Allah'ım! Yarın kıyâmet günü beni bu adamla birlikte haşreyleme! Diye ilticada bulundu.
bunun üzerine Cenab-ı Hak İsa (a.s)'a şöyle vahyetti:
Yâ İsâ, kullarıma söyle; ikisinin de duâsını kabul ettim. Boynu bükük mucrin kulumu affedip kendisini cennetlik kıldım. Halkın salih zennettiği kişiye gelince, onu da, benim affettiğim kulumla beraber olmak istemediği için cennetliklerden kılmadım.
 
Üst Alt