Kelimelerin anlamını yitirdigi bir an

Kelimelerin anlamını yitirdigi bir an
Gözyaşım konuşuyor yine gecenin bir yarısı
Ben hep geceyi bekledim aglamak için
Geceyi bekledim Senin sevgini yıldızlara anlatmak için
Hasretimi dualarla anlamlandırmak için geceyi vuslat yaptım kendime
Sevginin gerçegi yerleşince kalbime
Yalnızlıgım ,çaresizligim ve o hiç bitmez sandıgım kederim
göçüp gitti en ulaşılmaz kuytulara
Karnalık kabuslar Varlıgınla en güzel düşlere bıraktı yerini

Bu öyle bir aşkmış ki Sultanım
Ne vazgeçilir ne de yerine biri gelir
Yaradan bu aşkı ekti ya yüregime, şimdi güneş
hergün yeni müjdelerle doguyor
ve her akşam hiç bitmeyecek umutlarla batıyor

Hep istiyorum Gül yüzünü bir kez görsem rüyamda
sonra korkuyorum Sultanım
Utanıyorum
Ümmetin gaflette
Ümmetin rüzgarla savrulmuş toz misali
Gözyaşlarını görürsem eger kahrolurum
Bin parçaya bölümür yüregim
Acının en dayanılmazıdır Nur Cemalini üzgün görmek


Efendim aglama Sen
Aglama ki ay aglamasın
Güller bükmesin boynunu
Yüzüne bakacak yüzümüz,şefaat isteyecek dilimiz mi kalır??
güller de davacı olursa bizden
Gül daglayanlar kadar izinde olan ümmetin var

Taifte taş atan ellere inat
Sana uzanan dillere inat
Küfrü hak bilen kafire inat
Ben de Senin yolunda yürüyecegim Ümmetin olmayı hakedecegim