MustafaCİLASUN
Özel Üye
Edebi dostlar
Mütemadiyen temenni ediyorlar
Kendilerince haklılar, neden karamsarlık diyorlar
Uzun soluklu
Düşündüm, halime nazar ettim
Hazanı buldum, sararan yapraklarda konuk oldum
Yılların ömrümde
Silinmeyen izlerinde kayboldum
Umut adına kapılar zorlamaktan inanın ki yoruldum
Çorak toprakta
Sancıların arasında soluklandım
Sokaklardan medet umdum fersiz lambalara sığındım
Kalbim kimliksiz
Henüz sabi olmamda mesnetsiz
Ruhumun toprağına ekilmeyen filizler, hislere şevksiz
Özlemi yaşamadan
Hasretin demine vakıf olmadan
Sevgiyi hakkıyla tanımadan, yazmak ne kadar anlamlı
Hülyalarda dolaşmak
Düşlerin devranında izler bulmak
Hissizliğe anlam katmak, idraki beceremeden solumak
Ütopik olarak
Hazlarda mekân için zorlanmak
Bin bir çeşit hikâyeleri, halden yoksun desiseleri anmak
Yazmak adına
Yanmayı hissetmeden anlatmak
Gönüllere konuk olmak için bahaneleri koklamak sancıdır
Vicdanım için acıdır
Harç için lüzum eden donanım
Niyet ilk adım, şekliyet marazım, halis olmak tek muradım
Çünkü kalbin sahibi
Nefeslerin ahiri, tesirde ki hali
Gayrette ki rekabetin muvacehesinde sudur edecek nihayet
Ben hali hazırda
Düşüncelerimin uzantısında
Mevcut hissiyatımın akışında, sancıların inkişafında yazıyorum
Mustafa CİLASUN
Şöyle bir dalıp kötü olanları yok edip doğruları bırakamıyoruz. 