Hz. Mevlâna Sözleri

İki parmağının ucunun iki gözüne koy…
Bir şey görebilir misin dünyadan?
Görememek ayıbı, gösterememek kusuru uğursuz nefsin parmağına ait işte…
Parmağını gözünden kaldır ilkin, sonra gör dilediğini böyle…
İnsan gözden ibarettir aslında, geri kalan cesettir.
Göz ise ancak Sevgiliyi görene denir.

Mevlâna Celâleddin Rumi

Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.



Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.



Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.



Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için
Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.



Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.



Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.



Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.



Aşıklarla basa çıkacak gücün yoksa eğer
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.


Ey, cennetin cehennemin elinde oldugu kişi
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.



Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.



Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle
Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.



Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.



İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme

MevLana

"Bilemezsin,



Sana verecek bir armağanı ne çok aradığımı.



Hiçbirşey içime sinmedi.



Altın madenine altın sunmanın ne anlamı var.



Ya da okyanusa su.



Düşündüğüm her şey



Doğu'ya baharat götürmek gibiydi.



Kalbimi ve ruhumu vermemin bir yararı yok,



çünkü Sen zaten bunlara sahipsin.



O yüzden Sana bir ayna getirdim.




Kendine bak ve beni hatırla!..."

"Ayağın kırıldı diye üzülme.

Allah sana belki kanat verecek.

Kuyu dibinde kaldın diye kırılma,
belki oradan bile bir kapı açılır.

Yusuf kuyudan sultan oldu.."


Mevlana Celaleddini Rûmi

Sen, duru bir su gibisin; bu duru suyu, yaptığın kötülüklerle bulandırma, gönlünü örtme!

Gönül gözünün önüne günah perdesini çekme; yapma bu işi.

Tertemiz kişiler, gönül erleri, gönlünü seyretmek için onun etrafında toplandılar!

Bu temiz insanlara karsı sen de utanç içinde kalma; sen de tertemiz ol, gönlünü utandırma!..



Bak Gönül: 'Fanî güzellere âşık olmaktan kendini çek!'diye nara atıyor!

Nefis çok öğülmesi yüzünden Firavunlaştı. Alçak gönüllü hakir ol; ululuk taslama! Elinden geldikçe kul ol sultan olma! Yoksa; senin bu letafetin bu güzelliğin kalmayınca o seninle düşüp kalkanlar senden usanırlar. Evvelce seni aldatıp duranlar o vakit seni görünce Şeytan adını takarlar. Seni kapı dibinde görünce hepsi birden Mezarından çıkmış hortlak derler; Genç oğlan gibi. Sana önce Tanrı adını takarlar bu yaltaklıkla tuzağa düşürmek isterler. Fakat kötülükle adın çıkıp da zaman geçince bu kötülükte sakalın çıkınca; artık sana yaklaşmaktan Şeytan bile utanır. Şeytan adamın yanına bir kötülük için gelir; senin yanına gelmez. Çünkü sen Şeytan'dan da betersin. Şeytan sen insan oldukça izini izler ardından koşar sana şarabını tattırır. Ey bir işe yaramaz adam! Şeytan huyunda ayak direyip şeytanlaşınca senden Şeytan da kaçmaktadır. Eteğine sarılan kimse de sen bu hale gelince senden kaçar!....
Gülün olmadığı yerden gül kokusu geldiğini hiç gördün mü ki? Koku sana kılavuz ve rehberdir. Seni ta ebedi Cennete ve kevser ırmağına götürür. Koku göze ilaçtır nurunu artırır. Yakub'un gözü bir kokudan açıldı. Kötü koku gözü karartır. Yusuf'un kokusu ise göze nur verir. Yusuf değilsen bile Yakup ol; onun gibi matlubuna erişmek için ağla! eski vücudunda bir yenilik bul: Naz için gül gibi bir yüzün yoksa kötü huyun etrafında dönüp dolaşma nazlanma! Çirkin ve sarı bir yüzün nazı da çirkindir. Gözün hem kör hem gördüğünü idiia eder.

]

Sanatı gören gözler olmasaydı ne gökyüzü olurdu, ne yeryüzü
]gülerdi. ‘Sen olmasaydın...’ sözü, işin keskin, görür göz için olduğunu
]bildirir. Fakat halk kadın aşkından, yemek sevdasından kurtulup da
]nerden Allah sanatına âşık olacak?”

]Gören göz, işiten kulak, söz söyleyen dil, hisseden kalp sadece
]dünya boyutuyla işlemeye devam etse, insanoğlu hayvanî algılayışın
]bir milim ötesine varamaz.

](Hz. Mevlânâ - Mesnevi)

Bu dünyada başa gelen bela lokmalarını yiyip sindirmeyen İlahî aşka ulaşamaz.

??Aşk benim gönlümü yıktığı, harap ettiği için bu gönül harabesine güneşin rahatca, engelsiz vurması gerek.

??Padişah bana dua etmiş, kendi duasını da kendisi kabul etmiş. Bu haberi duyunca utandım, ayakta duramadım, yerlere yıkıldım.

??Beni huzura kavuşturmak için çok defalar yüzünü gösterdi. Ben "O'nun yüzünü gördüm." dedim ama aslında o gördüğüm yüz değildi. Yüzünün gül bir örtüsü idi.

??O'nun yüzündeki örtünün nüru bile bütün alemi yakıp yandırıyor.

??Ya Rabbi! O padişah yüzündeki örtüyü kaldırsa da, yüzünü örtüsüz olarak gösterse alemin hali nice olur?

??Aşk benim yanımdan geçti, ben de onun ardına düştüm. Koşmaya başladım. Geri döndü, beni görünce kızdı. Kartal gibi üstüme saldırırdı. Beni bir lokma edip yutuverdi.

??O beni yutunca, ben zamaneden de geçtim, dünyadan da kurtuldum. Artık;bir emelim, arzum kalmadı. Sanki çok tatlı bir denize daldım. Azabdan da kurtuldum, elemden de.

??Bu dünyada başa gelen bela lokmalarını yiyip sindirmeyen, İlahî aşk şarabının lezzetini tatmamış kişidir.

??Bu gerçeği bildikleri, bu gerçeğe güvendikleri için, Peygamberler başlarına gelen belalardan şikayet şöyle dursun, onları şerbet gibi içtiler. Çünkü su, hiç bir zaman ateşten korkmaz.


Mevlânâ Celâleddîn, Dîvân-ı Kebîr?den
(c.I, 309)