Her Zaman Allah'a Şükür Etmeliyiz
Hz. Aişe (r.a)’den Şöyle rivayet edilmiştir: “Hz.Peygamber (S.A.V) ayakları şişinceye kadar, gece namazı kılar ve uzun süre ayakta kalırdı. Ben kendisine: ‘Ey Allah’ın Resulû! Allah-u Teala senin geçmiş ve gelecek günahlarını affetmiştir. Neden böyle yapıyorsun?’ diye sordum. Buyurdu ki: 'Ey Aişe!Ben Allah’a şükreden kul olmayayım mı?' " (Buhari)
Hz. Peygamber (S.A.V) bir hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: “Allah-u Teala bir kimseye hayır dilediği zaman, ona bela ve musibet verir.” (Buhari, İmamı-ı Malik)
Denilmiştir ki: “Kim Allah’a itaatta sabrederse, Allah ona kıyamet günü cennette her derecesi yer ile gök arası kadar olan üç yüz derece verir. Kim ki, Allah’ın haram kıldığı şeyleri işlememekte sabrederse, Allah ona kıyamet günü her derecesi yedi kat gök ile yedi kat yer arası olan üç yüz derece ihsan eder. Kim ki, musibetlere sabrederse, Allah ona kıyamet günü her derecesi arş ile yerin altı kadar olan yedi yüz derece ihsan eder.”
Buradan anlaşılıyor ki dünyada bir kişinin başına gelen sıkıntılar, musibetler onun dünyadaki günahlarına kefaret oluyor. Onun içinde Peygamber Efendimiz (S.A.V), Ebu Hüreyre (R.A)'den rivayet olan bir hadis-i şerifte şöyle buyuruyor: "Dünya müminlerin zindanı, kafirlerin cennetidir." (Müslim, Tirmizi)
Ey Nefsim!
Eğer sen hakiki bir şekilde Allah-u Zülcelal'e kulluk yapar ve sadık olursan, Allah-u Zülcelal sana vermiş olduğu sıkıntılar ve musibetler ile dahi senin günahlarını temizlemeyi murat etmektedir.
Tüm bunlara rağmen, sana ne oluyor ki, küçücük bir musibet ve darlığa düştüğünde hemen isyan ve şikayet ediyorsun. Allah-u Zülcelal sana bol rızık ve kazanç verdiğinde mutlu oluyor ferahlanıyorsunda, sana taksim ettiği rızık ve kazanç biraz azalırsa isyan ediyor üzülüyorsun.
Bolluğuda darlığıda veren Allah-u Zülcelal değil midir? Öyleyse neden iki haldede Allah-u Zülcelal'e şükredici bir kul olmuyorsun.
