Gurbet Mektupları 21

Gurbet Mektupları 21

Sevgili dostlarım, çoktan beri irdelemek istediğim tutkusu olduğumuz teknolojik aletlerin ne kadar tesirindeyiz?
Ve bizi ne kadar tutsak yapmıştır?
Teknolojinin gelişmesi insanların yararına mı?
Yoksa insan ruhuna ve bedenine ne kadar zararları vardır?.
Böyle soruları kendimize sorabiliriz.
Teknolojik aletler yaşlısı ile genci ile hayatımıza girmiştir.
İnsanların birçokları bu çekim kapsam alanına çoktan girdiler.
Artık teknolojisiz hayat olmaz diye düşünen insanların sayısı, bizim toplulumuzla, batılı toplum arasında kıyas yaptığımızda, bizim toplum daima elekronik aletleri üretme de geri kaldığımız halde, tüketme de adeta motor olmuşuzdur.
Artık tutkumuz hastalık derecesine varmıştır.
Birçok insan tedavi görmesi gerekmektedir.
Teknolojik gelişme insanların işlerini kolaylaştırmıştır.
Ayrıca erişim ve bilgi kaynağı hızlanmıştır.
Birçok işlerimizi yatarken bile halledebiliyoruz.
Ulaşacağımız insanlar evin içindeki insanlardan bile yakın.
Doğru veya yanlış bilgiler elimizin altında hazır ve nazır.
Fabrikalarımız da, işyerlerimiz de bu saye de üretim arttı işçi istihdamı azaldı, kâr yükseldi. Az insanla ceplerimiz doldu.
Sunni teknolojik kimyasal yiyecekler rafları doldurdu.
İnsanlar tüketemediğini bile alarak israf toplumları oluştu. Bilinmeyen hastalıklar ortaya çıkarken ilaç tüketimi had safhaya ulaştı.
İnsanlar tembelleşmiş olduğu gibi, özelimiz, gizlimiz, sırlarımız, tabularımız, insan ilişkileri kalmadı.
Dost dediklerimizi bile hatırlayamaz olduk.
50 sene içinde bu kadar hızlı gelişmenin baş aktörü ise sömürü amaçlı çalışmalardır. Bu kadar gelişmeye bazı toplumlar ayak uyduramadıkları gibi çok gerilerde kalmışlardır.
Bu durum dünyadaki dengeleri alt üst yapmıştır.
Tabii teknolojik gelişmeye bağlı olarak üretilen mallar satılması gerekmektedir.
İşte burada silah üreten devletler silahlarını satabilmesi için düşman kardeşler üretmeleri gerekli diyerek, düşman kardeşler üretilerek insanlar suni düşmanlıklarla birbirlerine girerek milli servetlerini silah sanayilerine yatırmıştır.
Fakat bu durum fazla sürmeyerek değişik olaylara gebe olunmuş, insanlar kendi güvenliği için güvenli olan diğer devletlere göç ederek, diğer halklar arasında ırkçılık yükselmiştir.
Bütün bunlara nisbet devletlerin harcamaları çoğalmış, fakat üretici firmalar kazanmıştır.
Velhasıl ne kadar yazarsak yazalım, arkası bitmez.
Demem odurki; insan oğlu hesabını iyi yaparsa, barış ve huzur içinde yaşamayı göz önüne alırsa, din, dil, ırk ayrımı yapmadan insan ilişkileri içinde yaşamaya başlarsa inanın ne savaşlar olur, ne kin.
Bazı aç doymaz insanların kazanımları artsın diye mazlum insanları feda etmenin hiçbir anlamı yoktur.
Dünya barışı insanlığın faydasına olduğu gibi, üretim fazlası paylaşımdan bile pay alamayan, diğer insanlarda faydalanarak, aç ve muhtaç insanlara derman olunur.
Bu hususta Rabbimiz, biz müslümanlara zekat, sadaka ve kurbanı emretmiştir.
Mallarımızın temizlenmesi gerekmektedir. Çünkü; garibin, fakirin hakkı vardır.
Ayetlerde Alemlerin Rabbi olan ALLAH c.c. ü şöyle buyurur:

Bu ayetler gibi birçok ayet vardır. Öyleyse mallarımızı temizleyelim. Sadaka, fitr, zekat ve kurban gibi mallarımız da verilecek bir hak varsa biran önce eksik bırakmadan hak sahibine verelim.
Dinen mesul olduklarımızı asla unutmayalım ki, kabirde ve mahşerde unutulanlardan olmayalım.
Vesselam.
M.S.A.