Gurbet Mektupları...
Deruni dilden canı gönülden pek çok sevgili kardeşlerim.
Nasılsınız iyimisiniz iyisinizdir inşa-ALLAH.
Sizde bizlerden soracak olursanız, gurbetten çok şükür derim. Gelelim asıl konuya.
Gurbet mektupları, işte öylesine aklıma geliverdi bu isim. Ve bu isim adı altında yazmaya devam edeceğim. Babamın hastalığı ağırlaşınca ruhumda rüzgarlar esti adeta.
Bir gurbet güvercini daha anadoluya uçacak ve bir baba daha memleket hasreti ile bu dünya,ya veda edecekti. Ve öyle oldu babacığım rahmana doğru kanat açtı. Geldiği yere adeta uçtu. Daha nice birinci kuşaktan insanlar son limana yelken açtı. Hepsine ALLAH’dan rahmet dilerim. Ne ümitlerle gelmişlerdi, evlatlarını, eşlerini ebeveynlerini düşünerek. Sevdiklerinden hasret kalarak, hiç tanımadıkları bekar evlerinde bir odada 4, 6, 8, kişi kalarak. Hayatı tanımadıkları, huylarını bilmedikleri kişilerle paylaşarak. Her türkçe konuşanlara kardeş gibi sarılarak, ama hep onları menfaat gören insanlara aldanarak. Camiler kurmuşlar, çocuklarını getirmişler adeta kendilerine küçük bir dünya oluşturmuşlardı. Her taraftan fireler verdiler, hayata yenilmemek için hep direndiler. Vatanları onlar için önemliydi. Canlarından önemliydi ay-yıldızlı bayrakları. Gurbette yabancı vatanda Almancıya çıkmıştı isimleri. Emekleri ile alın teri ile tırnakları ile kazandıkları paralarını sömürenler olmuştu. Ama onlar birgün vatana dönmeyi hep hayal etmişlerdi. Gözlerinin içinde vatan hasreti titrerdi. Ama geriye dönüş olmayınca, gurbet ikinci vatan olmuştu. Çocuklar büyümüş okullu olmuşlardı.Çocuklar evlenmiş torunlar, hatta torunların çocukları olmuştu.Hasret güvercinleri her köşede uçuyordu adeta.Geriye baktığımızda nasıl bir girdabın içine girmişiz anlarız.RABB’im bizim yardımcımız olsun.Sadece birinci kuşaktan ve onların çektikleri çileleri düşünürsek.Böyle bir serüvenin bizleri nerelere sürüklediğini görürüz.Onların verdikleri emeklere sahip çıkarak benliğimize sahip çıkmamız gerektiğini.Uğraşımız geleceğiz olmalı, geçmişimizden örnek alarak.Vatana sıla özlemi ile giden arabamızın tekerleri gibi adeta uçarak.Evet hasret güvercinleri sizlere yazdığım bu ilk gurbet mektubunun sizleri memnun edeceğini düşünerek o ilk kahramanların vefat edenlerine ALLAH’dan rahmet kalanlara sıhhat ve afiyetler dilerim.Burada mektubuma son verirken büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öperim. ALLAH’a emanet olun.Selam ve dua ile.M.S.A.
