Devami...
Fitnenin böylesi
- Konbuyu başlatan VuSLaT
- Başlangıç tarihi
Devami...
Benzer konular
faruk islam
Özel Üye
Fitne Anlamı
“Fitne” sözlükte, deneme ve imtihana tâbi tutmak, sınamak, maddî ve mânevî sıkıntı, üzüntü, belâ ve felâketle imtihan etme gibi anlamlara gelir.
Fitne kelimesinin bunlardan başka, küfür, azgınlık, sapıklık, günah, ayrılık, iç ihtilâf ve kargaşa, kavga, delilik, azap, musîbet, aklını çelmek, gönlünü çalmak, kandırma (iğvâ), kışkırtma, nifak, ihtilâf, baştan çıkarma, birbirine düşme, çekişme, zulüm, baskı, karışıklık ve kalbin bir şeye fazla meyletmesi gibi mânâları da vardır.
Olumlu Anlamıyla Fitne:
Fitne kelimesinin sözlük anlamından anlaşıldığı kadarıyla o, iyiyi kötüden, arı olanı kirli olandan, doğruyu yalancıdan ayıran bir metoddur. İnsanlar arasında suç, kötülük, kirlilik arttıkça onların karşılaşacağı fitne de çok olacaktır. Fitne bu anlamda toplumun kirlerini arıtan, temizleyen bir temizleyici gibidir. Nitekim içinde zorlukları, sıkıntı ve meşakkatleri barındıran savaş da bir fitnedir. Onların hatalarını gösterdiği gibi, din uğruna sabırlarını da ortaya koyar. Böylece Allah’ın vereceği karşılığı/ödülü almalarına zemin hazırlar.
Kur’an, insanların sürekli olarak
“fitne” ile denendiklerini açıklıyor:
“İnsanlar, (yalnızca) ‘İman ettik’ diyerek, fitneye uğratılmadan (denenmeden) bırakılacaklarını mı sandılar? Andolsun, onlardan öncekileri sınamadan geçirdik (fitneye uğrattık); Allah, gerçekten doğruları da bilmekte ve gerçekten yalancıları da bilmektedir.” (29/Ankebût, 2-3)
Fitne, öncelikli olarak bir sınav yolu olduğuna göre, hem nimet sebebiyle, hem de zahmet ve perişanlıktan dolayı olabilir. İnsan, karşılaştığı bütün değerlerle imtihana tâbi tutulabilir. Nitekim Kur’an şöyle diyor:
“Biz sizi bir imtihan olarak hayır fitnesiyle de şer fitnesiyle de deniyoruz. Ve eninde sonunda Bize döneceksiniz.” (21/Enbiyâ, 35)
Demek ki fitne imtihanı, bir hikmete bağlı olarak bazen Allah’tan gelir, bazen de kulların bir hatası sebebiyle meydana gelir. Böyle olunca da fitne, bizzat o fitneyi meydana getiren için bir uyarıdır; bir düzelme veya aklını başına alma imkânıdır.
Fitnenin Kur’an’daki Anlamları:
Fitne kelimesinin anlam sahası oldukça geniştir. Kur’an bu kelimeyi ondan fazla mânâda kullanmaktadır:
1- Sınanma, deneme, belâya uğratma (2/Bakara, 102; 20/Tâhâ, 40, 85 vd.),
2- Küfür, şirk, müşriklerin müslümanları şirke döndürmek için uyguladıkları baskılar anlamında (2/Bakara, 191, 217; 4/Nisâ, 91),
3- Sapıklık, sapma, saptırma (5/Mâide, 41, 49; 37/Saffât, 162),
4- Azap, işkence, ateşe atma (85/Bürûc, 10; 51/Zâriyât, 13-14; 29/Ankebût, 10),
5- Günah (9/Tevbe, 49; 24/Nûr, 63),
6- İslâm düşmanlarının savaşa sebep olmaları (4 Nisa/101),
7- Allah’ın kullarına farklı imkânlar vererek birbirlerine karşı tutumlarının ortaya çıkarılması (25/Furkan, 20; 6/En’âm, 53),
8- Şeytanın hile ve tuzakları (7/A’râf, 27),
9- Şeytanın zayıf ruhlu kimselere aşıladığı bâtıl inanç ve kuruntu (22/Hacc, 53),
10- Delilik ve gaflet (68/Kalem, 6),
11- Dosdoğru yoldan (sırât-ı müstakîm’den) saptırma (17/İsrâ, 73),
12- Nifak (münâfıklık) (57/Hadid, 14) ve
13- Özür, bahane anlamında (6/En’âm, 23) kullanılır.DERLEME
“Fitne” sözlükte, deneme ve imtihana tâbi tutmak, sınamak, maddî ve mânevî sıkıntı, üzüntü, belâ ve felâketle imtihan etme gibi anlamlara gelir.
Fitne kelimesinin bunlardan başka, küfür, azgınlık, sapıklık, günah, ayrılık, iç ihtilâf ve kargaşa, kavga, delilik, azap, musîbet, aklını çelmek, gönlünü çalmak, kandırma (iğvâ), kışkırtma, nifak, ihtilâf, baştan çıkarma, birbirine düşme, çekişme, zulüm, baskı, karışıklık ve kalbin bir şeye fazla meyletmesi gibi mânâları da vardır.
Olumlu Anlamıyla Fitne:
Fitne kelimesinin sözlük anlamından anlaşıldığı kadarıyla o, iyiyi kötüden, arı olanı kirli olandan, doğruyu yalancıdan ayıran bir metoddur. İnsanlar arasında suç, kötülük, kirlilik arttıkça onların karşılaşacağı fitne de çok olacaktır. Fitne bu anlamda toplumun kirlerini arıtan, temizleyen bir temizleyici gibidir. Nitekim içinde zorlukları, sıkıntı ve meşakkatleri barındıran savaş da bir fitnedir. Onların hatalarını gösterdiği gibi, din uğruna sabırlarını da ortaya koyar. Böylece Allah’ın vereceği karşılığı/ödülü almalarına zemin hazırlar.
Kur’an, insanların sürekli olarak
“fitne” ile denendiklerini açıklıyor:
“İnsanlar, (yalnızca) ‘İman ettik’ diyerek, fitneye uğratılmadan (denenmeden) bırakılacaklarını mı sandılar? Andolsun, onlardan öncekileri sınamadan geçirdik (fitneye uğrattık); Allah, gerçekten doğruları da bilmekte ve gerçekten yalancıları da bilmektedir.” (29/Ankebût, 2-3)
Fitne, öncelikli olarak bir sınav yolu olduğuna göre, hem nimet sebebiyle, hem de zahmet ve perişanlıktan dolayı olabilir. İnsan, karşılaştığı bütün değerlerle imtihana tâbi tutulabilir. Nitekim Kur’an şöyle diyor:
“Biz sizi bir imtihan olarak hayır fitnesiyle de şer fitnesiyle de deniyoruz. Ve eninde sonunda Bize döneceksiniz.” (21/Enbiyâ, 35)
Demek ki fitne imtihanı, bir hikmete bağlı olarak bazen Allah’tan gelir, bazen de kulların bir hatası sebebiyle meydana gelir. Böyle olunca da fitne, bizzat o fitneyi meydana getiren için bir uyarıdır; bir düzelme veya aklını başına alma imkânıdır.
Fitnenin Kur’an’daki Anlamları:
Fitne kelimesinin anlam sahası oldukça geniştir. Kur’an bu kelimeyi ondan fazla mânâda kullanmaktadır:
1- Sınanma, deneme, belâya uğratma (2/Bakara, 102; 20/Tâhâ, 40, 85 vd.),
2- Küfür, şirk, müşriklerin müslümanları şirke döndürmek için uyguladıkları baskılar anlamında (2/Bakara, 191, 217; 4/Nisâ, 91),
3- Sapıklık, sapma, saptırma (5/Mâide, 41, 49; 37/Saffât, 162),
4- Azap, işkence, ateşe atma (85/Bürûc, 10; 51/Zâriyât, 13-14; 29/Ankebût, 10),
5- Günah (9/Tevbe, 49; 24/Nûr, 63),
6- İslâm düşmanlarının savaşa sebep olmaları (4 Nisa/101),
7- Allah’ın kullarına farklı imkânlar vererek birbirlerine karşı tutumlarının ortaya çıkarılması (25/Furkan, 20; 6/En’âm, 53),
8- Şeytanın hile ve tuzakları (7/A’râf, 27),
9- Şeytanın zayıf ruhlu kimselere aşıladığı bâtıl inanç ve kuruntu (22/Hacc, 53),
10- Delilik ve gaflet (68/Kalem, 6),
11- Dosdoğru yoldan (sırât-ı müstakîm’den) saptırma (17/İsrâ, 73),
12- Nifak (münâfıklık) (57/Hadid, 14) ve
13- Özür, bahane anlamında (6/En’âm, 23) kullanılır.DERLEME
Böyle bir kavramı hatırlattığınızdan dolayı Allah cc razı olsun
