Ey can, lahzanın alinde ki ruhuyla yol alan!

MustafaCİLASUN

Özel Üye
119298.jpg















Bazen
Bir nedenle kan şekeri yükselir
Kalbin mutat ritmi bir canı çaresiz bırakır

Yutkunmak
Kaçınılmazdır o hızını artırırken
Nabız artar çare adına merak yavaşça sarar

Her vakit
Hazır olduğumuzu beyan ederiz
Ve hatta ulu orta
ölümle pervasızca alay ederiz

Nasıl olsa
Bizde o gün elbet öletceğizi söyleriz
Lakin emanet olan bu can çıkarken hani çare deriz

O an ve
Tükenen
zamanda en sevgili tenin
Fevkalade önem vererek farklılık aradığın bedenin

Onu
Anlamlaştıran değer katan en derin
Ruh içinde ki halin çaresizdir an sessizce tükenirken

İşte o an
Öyle keyfiyet kazanır ki bu
zaman
Senin için bazen geçmeyen merak içinde bekleyen can

Haz
Muhayyilesiyle koşuşturduğun
zaman
Arasat içinde duracak senin için geçmez olan bu an

Sen hala
Oyalan heyhat avuntuyla
aşkı anan
Karanlıklarda korkuyla bakan, seheri düşlerle unutan

Amansız
Sabrın içinde durmadan nefes alan
Sen ki sevdalarını ahirine saklayan
[URL="http://www.edebiyatdefteri.com/guzel/siirleri/"]güzel[/URL] ve güzide can

Saklandığın
Zaman, zerresinde nefeslendiğin an
Aşk ikliminde solmayan, ülfetle soluyan sevdana kan

Mücerrettir
Geçen her an, esrarında bulunan
Mizanla dirliğin ahengiyle nefs alacaktır
aşkı anlayan




Mustafa CİLASUN

 
Üst Alt