Dürüstlük ve doğruluk adına yaşananlar

bilmesine gerek yok. Öyle bir dünya ki burası, öğrenilmiş saldırgınlıklar var. İnsanların zayıf noktalarından vurma, bu sayede haklı çıkma, onlardan üstün olma var.
En son dürüstlüğünüzün ne faydasını gördünüz elle tutulur? Kaç kişi tanıyorsun hatalı olduğumuz bir konuda dürüstçe çıkıp “ben yaptım, ama bir daha aynı hatayı yapacağımı düşünmüyorum” dediğinizde, elinizi sıkıp teşekkür edecek ve bu hatanı sana karşı kullanmayacak? Bırak iş yerini, arkadaşlarını, aileni, her şeyimle şartsız sevdiğini düşündüğün insanların bile bunu yapmayacağını garanti edebilir misin?
Zamanı gelince kullanılmak üzere silah biriktiren ve bunu “savunma” adı altında yapan ülkeler gibi davranmayı, dürüstlüğünden ve saflığından cezalandırıldıkça öğrenir insan.
Bu öğrenilmiş davranış alınan derslerin, yaşanılan deneylerin sonucu aslında. Her zaman dürüst olması öğretilen çocuk doğruyu söylediğinin ilk dakikasında annesinden yediği tokatta sorgular teoriyle pratiğin bağlantısını.
Hani anneden çocuğa bakteriler, antikorlar geçip hastalıklara olan direnci arttırır ya, duygusal öğrenmeler de böyledir. Ailenin doğruları yeni dünyayı anlamaya çalışan çocuğa geçer, hayata olan direncini arttırır. Yani o kadar kitaptan ziyade, suç sayılan ve bunun cezasıdır çocuğa bir şeyler öğreten.
Lakin bazı çocuklar salak. Ne kadar anlamaya, öğrenmeye çalışsa da unutuyor acıyla verilen dersleri bile. İlk canının yanmasında bir daha yapmayacağım yeminleri, açık yaranın kendini zamanla iyileştirmesiyle unutuluyor. Tekrar getiriyor hayat önüne aynı sahneyi, tekrar acı çekiyor salak öğrenci. Sonra da unutmamak için, hayat derslerinden notlar almaya, bunların özetini çıkartmaya başlıyor.
Bu okuduğunuzda salak hayat öğrencisinin notları aslında. Her zaman dürüstlüğün, iyiliğin, iyi niyetin hak ettiği değeri bulacağına inanmış, hayatın kıssadan hisselerdeki gibi olduğunu düşünmüş bir insanın notları. Lisede kendime hazırladığım notlardan çalışıp benden yüksek puan alan arkadaşlarım gibi siz de belki benim notlarımla benden daha çabuk kavrarsınız belki hayatı.
Ama baştan söyleyim; bu notlar, hayatı hala tam anlamıyla anlayamamış, bu yüzden bir yerde kimsenin ona zarar vermeyeceğine inandığı yere yani kabuğuna çekilmiş bir çocuğun notları.
Başkalarına gösterilen dürüstlüğün, saflığın ve iyi niyetin cezasız kalmayacağını tekrardan hatırlamış biri olarak yazıyorum bunları ama en azından hala kendime olan dürüstlüğümden zarar görmedim. Umarım da asla görmem..