Dünyanın İlkel Kabileleri

KABİLE: Birlikte yaşayan, konup göçen, bir sülâleden türemiş insanlar. Bir reisin idaresi altında bulunan ve ekserisi aynı soydan gelen insanlar.

Neden bazı gruplar evrim sürecinde dünyanın geri kalan kısmından mühürlendi ve neden onların yaşam biçimleri son binyılda değişmedi? Darwin'in insanlığın kökeniyle ilgili en büyük teorisini, gezegende izole kabilelerin ve ulusların varlığı sorgular. Tahrip edilen kabilenin tahmini sayısı, yüzlerce, binlerce kişiden fazladır. Her kavim yüzyıllar boyu gelişen kendine özgü kültürel geleneklere sahiptir. Bazı uygarlık hazzelerinin küresel yayılımına rağmen insanlar, modern özelliklerinden yoksun basit yaşam biçimiyle birlikte yer almak için hiç acele etmiyorlar. Ayrılmış kabilelerden bazıları hala 'Büyük Dünya' temsilcileri ile temas halinde ve onları kültürlerine başlatıyor. Ancak yine de, 'Büyük Araziler' nden gelenek ve becerileri kopyalamak son derece ender rastlanır.

Dünyada medeniyet hızla gelişirken bazı kabileler tamamen içe kapanarak bütün dış bağlantılarını koparmışlardır. Bazıları geleneklerini bozmadan, bazende oldukça vahşi yöntemlerle hayatlarını devam ettirmektedirler. En doğru hayat bildikleri, yaşadıkları hayat. Medeniyeti istemeyerek kendilerince doğru olanı yapıyorlar belki de, İşte İnsan eti yiyenlerden, ölülerinden çıkardıkları yağları yemeklerine katacak kadar korkunç şekilde yaşayan kabilelerin bazıları:


Surma, Surma halkı olarak da bilinir ve gezegendeki en tanınmış kabilelerden biridir. Etiyopya'da yaşıyorlar. Suri, alışılmadık geleneklerin bir sonucu olarak dünya çapında bilinir hale geldi. Kadınlar doğumundan bu yana kilden yapılmış dudak ve kulak plakaları giyerler. Her sene plakaların boyutu artar Suri kadınları gerçekten güzel kılıyor. Böyle bir geleneğin tek amacı, Suri'nin yapacak bir şey yapmak istemediği sıradan insanlardan en dışa dönük olmaktır. Yüzlerce yıldır Surma halkı sığır yetiştiriyor.

Dışarıdan temas kurmaları son derecede düşüktür ve yalnızca 40 yıl önce dünyanın geri kalanından tamamen tecrit edilmiştir. İzole edilen kabile ile ilk irtibat kuran ilk kişi Rus doktorlarıydı. Surma erkeklerine bazı Kalaşnikof tüfeklerinden vazgeçmişler - sığırlarını vahşi hayvanlardan korumak için kullanılan bir şablon buluyorlardı.

Esrarengiz kabileler çok sayıda araştırmanın ilgisini çekti. Bazı bilim adamları, Surilerin yabancı medeniyetlerin temsilcileri olduğuna, diğerlerinin süper güçlerine inandıklarına - bazı mesafelerde düşüncelerini iletme yeteneğine inandıklarına inanıyorlar. Kısa bir süre önce Suri'nin yabancı kökenli teorisi ilginç bir teyit buldu. Topraklarda yerli topraklarda bilim için yeni mineraller bulunmuş ve yüksek radyasyon seviyesi kaydedilmiştir.


Sentinelese, Kuzey Sentinel adasında yaşayan, Tayland ve Hindistan kıyılarında olmayan gizemli kabileler. Kabile yabancılara karşı son derece olumsuzdur. Yaklaşmakta olan gemilere ok dolu dolu gurur verilecek. National Geographic ekibinin üyeleri geçenlerde adaya yerleşmeye çalıştı. Yerlilerin keskin oklarıyla iki lider öldürüldü ve araştırma grubunun başında ağır yaralandı.

1960'da, bir grup araştırmacı adaya başarıyla geçmek için şanslıydı. Bu önemli keşif gezginleri hakkında biraz bilgi biriktirdi. Günümüzde insanlık sadece bu sınırlı bilgiye sahiptir. Araştırmacılar kavime hindistancevizi, birkaç domuz ve kırmızı ve yeşil plastik kova hediye ettiler.

Hindistancevizi hemen yenildi ve domuzlar öldürülüp gömüldü. Kova ile ilgili olarak, kırmızı olan Kızılderililerin ilgisini hemen uyandırdı ve yeşil göz ardı edildi. Araştırmacılar, kabilenin nüfusunu belirleyemedi. Fakat adada 40'dan fazla insanın yaşadığı biliniyor. Sentinelese usta avcı-toplayıcılar, metal işleme becerilerini doğrulayan mükemmel mızraklar ve oklar üretiyorlar. Topraklarını ve kıyı bölgelerini koruyorlar. 2006 yılında balıkçılar yasak topraklarda oklarla avlanarak hayatını kaybettiler.


Kuzey Amerika topraklarında yaşayan Hintli insanlar arasında Ramapo kabilesi en gizemli sayılır. Kabileyi bütün dünyadan birkaç yüzyıl boyunca gizlemeyi başardılar. 18. yüzyılın sonuna kadar kimse varlığını bilmiyordu. 18. yüzyılın başında doğu kıyısının sömürgeleştirilmesi tamamlandı. Avrupa göçmenleri Atlas Okyanusunun kıyılarında ve Mississippi Nehri kıyılarında yaşayan kabilelerin nüfus sayımını gerçekleştirdiler.

Koloniciler muhtemelen yüz yıl sonra New York'tan değil, ormandan birinde büyük bir kabileyi keşfettiklerinde şaşkınlık içindi. Buna Jackson White'ın yeni kabilesi deniyordu ve daha sonra Ramapo ismini aldı. Kızılderililer yıllardır tecrit edildiyse de, modern yaşam biçiminin özellikleri hakkında çok bilgilidirler ve haklarını çok iyi bilirler.

'Eye for eye' filminin ilk yayınından sonra kabilen derhal yaratıcılarına karşı temyiz başvurusunda bulundu. Bu Ramapo kabilesi tüm üyelerinin filmde gerçeğe tam olarak uymayan ve kabilenin şerefini rahatsız eden zalim ve fakir insanlar olarak sunulması gerçeğiyle ilgilidir. Kabilenin nüfusu yaklaşık 5.000 kişidir. Ramapo halkı başkalarına karşı çok nazik davranıyor ve daha önce kaçak kölelere sığınmıştı. Yine de, kabilen halen tecrit halindedir ve yeniliklerden kaçınır. Kabile toplum 'katılmak' istemiyor.


Pintupi Dokuz - böyle bir isim, dokuz kişiden oluşan ve Batı Avustralya'nın uzak bir bölgesinde tecrit ederek yaşayan küçük bir aborjin kabilesine sahiptir.

Kabile 1984'te keşfedildi. Pintupi halkı, birçok 'kayıp kavim' in aksine toplumdan memnuniyetle katıldı ve yüzyıllarca eski geleneklerinden ayrı olmaktan çekinmedi. Pintupi konuşan aborjin kabilesini takip etti ve onlara çölün dolaşmasına artık gerek olmadığını söyledi.

Pintupi halkı, çok miktarda yiyecek ve su alabilecekleri kasabaya gelip, buna karşılık el sanatları üretebilirler. Pintupi inanılmaz derecede yetenekli insanlardı. Çoğu bugün muhteşem tablolar oluşturuyor ve günümüzde geleneksel süslemeler ve diğer ürünler üretiyor.

Sadece bir tanesi eski hayatına veda etmeyi reddetti - Yari Yari. Gibson çölünde yalnız kaldı ve 30 yıldan daha uzun bir süredir orada yaşıyor.


Vietnam aynı zamanda şiddetli yalıtılmış kabileleri ile ünlüdür. İletişim dili kabileleri birleştirirken, gelenekleri ve prensipleri benzersizdir. En olağandışı olan Ruc halkı ile Vietnamlı olmayanların buluşma hikayesidir. Ruc kabilesi, Vietnam Savaşı sırasında Amerika'ya karşı Vietnam askerleri tarafından ilk kez karşılaşıldı.

Vietnam askerleri, evleri başka bir bombalı saldırıdan sonra hasar gördü ve yok edildi 'orman insanlar' gördü. Doğal tropik ormanları neredeyse tamamen yakılmıştı. Kabile temsilcileri, devletin diğer sakinleriyle temas kurmaya karar verdiler. Çoğu yakınlardaki kasabalara taşınıyordu ancak yerel yetkililerle temas kuramıyordu çünkü yerel yönetimler Ruc'u modern dünyaya zorla Ruc halkına şiddetle karşı koymaya çalışmaya zorlamışlardı.

Günümüzde kabile, yıllarca eskiden olduğu gibi yaşam biçimini yürütür. Balık tutma ve toplama geleneksel faaliyetleridir, pirinç tarlaları yetiştirirler, meyve bahçelerini yüzyıllardır yaptığı gibi yetiştirirler. Ruc, uzun süre önce yerleşmiş yaşam biçimini benimsemiş; bazıları ormandaki mağara sistemlerinde hala yaşıyor, bazıları kulübe yapıyor. Kabileler hâlâ atalarına saygı gösteriyor ve liderlerine ibadet ediyorlar.


Huli kabilesi, Papua Yeni Gine kabileleri arasındaki en çekici, özgün ve ilginç klan. Yaklaşık 150000'ü bulan, bölgedeki en büyük kültür gruplarından biridir. Modern dünyayla aktif şekilde iletişime geçmekte, turistlere dost ve hatta festivallere ve kutlamalara katılmaktadırlar.

Huli, klanlar ve alt sınıflar halinde gruplandırılmıştır. Onları diğer uluslardan ayırmak oldukça kolaydır. Huli insanlara eşsiz ve renkli geleneksel vücut dekorasyonlarına sahipler ve kendi saçlarından renkli peruk yapıyorlar. Evli olmayan Huli erkekler kendilerini eşsiz bir şekilde yetişkinliğe hazırlarlar. Saçlarını özel bir şekilde büyütür ve stil haline getirirler.

Yetişkin bir adam iki ya da üç peruk aldığında bir eş seçme hakkı vardır. Daha sonra kabile erkekleri bu perukları yalnızca özel günler için giyerler. Huli'nin hoş ve keyifli insanlar olduğu için en yetenekli ve en şiddetli savaşçılar olduğu düşünülmekte zorlanıyor. Aslında çok az vakada çatışma halinde görünen kıyafetler nedeniyle gerçekten korkunç görünüyorlar.


Papua Yeni Gine Goroka kabilesi, eski çağlardan beri var olan gelenekleri nedeniyle dünyaca ünlüdür. Goroka erkekleri papağan tüylerinde ve kuşların cennet kuşlarında kuşatılmış güzel başlıklar giyerler. Deniz kabuklarından süslemeler en değerli olanlardır. Bunlar, refaha ve zenginliğin işaretidir. Düğünden önce geleceğin kocası tarafından yerel bir kıza sıklıkla bir kabuk kolye sunulur. Kabuklardan yapılmış mücevher takma geleneği, yüzlerce yıl önce, minik inci parçaları paranın yerini aldı.

Goroka halkı, kendi dünyasında hiçbir hata olmadan, dış dünyadan tecrit edildi. Kabile savaşlarının ve sert doğal koşulların devam etmesi ayrılmalarının sebebidir. Onların yaşam tarzları, sıradan insanların yaşam biçiminden pek farklı değildir. Kabilede, üyelerinin hepsi kendi sorumluluğu olan güçlü aileler var. En kıdemli temsilci ailenin başı sayılır.

Goroka kabilesi şu anda aynı ada vilayet topraklarında yaşıyor. 16 Eylül'de her yıl, burada çok sayıda turisti cezbeden Papua Yeni Gine'de tanınmış bir aşiret toplama ve kültür etkinliği düzenlenmektedir. Çok sayıda kabilenin müziklerini, danslarını ve kültürünü göstermek için geldiği Goroka Şovu'dur. Şov üç gün sürer ve kabile geleneklerini tanımak isteyenlere hitap edecektir. Goroka ili konuklarına eski kahve tarlaları ve fabrikalarını ve daha az ilginç bir müzeyi ziyaret etme fırsatı sunuyor.


Karo kabilesi, Omo Nehri kıyılarındaki Güney Etiyopya'nın en küçük kabilesi. Zor koşullar kabilede ciddi bir azalmaya neden olmuştur. Şimdi sayıları 1000 civarındadır. Karo, birçok orijinal kabilenin yanı sıra beyaz tebeşirli ve kırmızı kerpiç kullanarak yüzlerini ve bedenlerini süslemeleri ile de ayrıcalıklıdır. Erkekler kendilerini daha cazip ve cesur gözükmek için kadınlardan daha parlaktırlar.
Karo hayvancılık artırıyor, erkekler avlanmak için çok zaman harcıyor. Kadınlar, kendi iç işlerini hallediyorlar. Faaliyetleri ayrıca körlingi de içerir. Bazı aşiret erkekler yakınlardaki kasabalarda çalışıyorlar, bu yüzden toplumsal olarak izole edilemiyorlar. Karo, Avrupalı konuklar için kesinlikle samimi. Kabileler, giysi, mücevher ve modern yaşamın diğer niteliklerini hediye olarak kabul etmekten mutluluk duyuyorlar.

Parlak aksesuarlarla kendilerini süsleme arzusu aşiret kültürünün en çarpıcı özelliklerinden biridir. Kabilenin en genç üyeleri bile böcek kanatlarından yapılmış her tür ıvır zıvana, boncuk ve çelenk giyiyorlardı. Sığır ve bölgelerin korunması için Avrupalılar tarafından Karo'ya verilen birkaç tüfek var. Silahlar bile işaretlerle süslüyor. Gezginler kesinlikle yerel sakinler için biraz para ve hediye getirmelidir. Bu durumda, sıcak bir Etiyopya hoşgeldiniz keyfine varacaklar.


Doğu Afrika'daki Maasai halkı güney Kenia ve tanınmayan Tanzanya arasındaki savanada yaşıyor. Kabile yaklaşık 900 000 var. Geçen yüzyılda kesinlikle değişmeyen özel bir yaşam biçimi ile farklılıklar gösterirler. Bir aşiret yapısı sözde çağdaş gruplara dayanıyor. Kabile üyelerinin sorumlulukları, ait oldukları grubun yaşına bağlıdır.

Çocukluğundan erişkinliğe kadar, genç Maasai erkekleri bir erkek ya da bekçi ve bir savaşçı olmanın sorumluluklarını öğrenmeye başlarlar. Bir savaşçının rolü, hayvanlarını insan ve hayvan yırtıcılarından korumak, ailelerine güvenlik sağlamaktır. Böylece, daha sonra, ayinlerle ve törenlerle sığır ettiler, Maasai erkekleri savaşçı olma yolunda rehberlik ediyordu. Ev yapımı, su tedarik etme, odun toplama, sığır yetiştirme ve ailenin pişirilmesinden kadınlar sorumludur. Maasai, çokeşliliğin desteklendiği az sayıdaki kabilelerden biridir.

Geleneksel olarak hayvan derilerini giyseler de, bugün, tipik Maasai elbiseleri kırmızı giysilerden oluşur. Kadınlar gümüş takılar giyerler. Maasai halkının yaşadığı savannalar çok geniş ve bazı aşiret grupları şehirlere yakın yaşıyor. Böylece, 'beyazlar' ile yakın temas kuruyorlar. Otellerde renkli dans gösterileri yapıyorlar. Bazı turistler, göçebe kabile köylerine kişisel ziyaretler yapmayı tercih ediyor. Savana uzak bölgelerinde tamamen tecrit edip yaşayan kabilenin temsilcileri, farklı bir ten rengi olan insanlar görmemişlerdir.


Papua Yeni Gine kabilelerinden bahsederken, Kalam kabilesi kesinlikle bahsetmeye değer. Kalam halkı, Simbai dağlarındaki yüksek bir köyde oturuyor ve burada dağ yolu çok dik ve kaygan ve çalılarla kaplı olduğu için yalnızca helikopterle ulaşılıyor.

Erişilemeyeceği bir yere sahip olması nedeniyle, Kalam kabilesi orijinal kültürünü korumak için şanslı. Kabile gelenekleri ve alışkanlıkları son derece ilginçtir. Kuş tüyü ile süslenmiş baş-elbiseleri ritüel bir elbise, ayrıca inci kabukları, kuş gagaları ve kır çiçeklerinden oluşan muazzam kolye giyerler. Genç çocuklar burnunu yetişkinler gibi deldi. Kadınlar vücutlarını domuz yağı ile kaplar ve onlara daha fazla parlaklık kazandırır.

Kalamlı erkekler yetenekli avcılar iken, kadınlar tarım ve toplayıcı faaliyet göstermektedir. Kalam halkı kabilede çok samimi ve güçlü ilişkilere sahiptir. Bir büyük aile olarak yaşıyorlar ve doğanın mucizesine büyük saygı duyuyorlar. Bunu göz önüne alarak, kabile adının sembolik anlamı oldukça netleşti. Sümerce 'kelam' kelimesi, 'toplum', 'aile' anlamına gelen Sanskritçe 'kula' sözcüğünden türemiştir.


Hint Ladakhi kabilesi oldukça büyüktür ve yaklaşık 57.000'dir. Cammu ve Keşmir devletlerinin sınır bölgeleri kabilenin ikamet yeri. Bu bölgenin çoğu İndus Nehri Vadisi tarafından işgal edilmektedir. Olumlu iklim koşulları ve bol miktarda tatlı su, Ladakhi'ye başlıca geçim araçlarını koruyan tarım yeteneğini kazandırır.

Büyük buklet ve fasulye işleme ve buğday ve kök ekinlerinin işlenmesi çok fazla fiziksel çaba gerektirir. Dolayısıyla çocuklar aktif olarak çalışmaya dahil olmuşlardır. Ladakhi kültürü ve düşünme biçimi Tibet kültürüyle benzerlik taşır. Bunlar çoğunlukla Budisttir, ancak bazılarının çoğunlukla Hinduizm'den alınan bir dinleri vardır. Ladakh aktif olarak ticarette uğraşıyor, bu yüzden kesinlikle tecrit edilemiyorlar.

İzolasyon zenginliği tekeşlilik ve kardeş polandry temelli kalır. Ailenin bir başkasının çocuğu yok. Bunların hepsi ortak kabul edilir ve kıdem sırasına göre ailelerinden miras kalırlar. Ailenin en büyük oğlu, mülkiyet haklarını küçük kardeşleriyle paylaşmalıdır. Yıllar önce olduğu gibi, verimli topraklar bugünlerde Ladakhi kabilesi için ana değer olmaya devam ediyor.


Moğolistan'dan gelen Tsaatan göçebeleri başka hiç kimseyle yaşamak istemiyorlar. Darkhad Vadisi'nde yaşıyorlar, sayıları 2010'da 282 kişiydi. Son 50 yılda yarı yarıya azalmıştır. 1965'te bile kabilen 455 kişiden oluşuyordu. Tsaatan halkı deneyimli geyikler çobanlarıdır. Geleneksel çadırlarında 'yurts' adında yaşıyorlar. Turistlerle olan temaslar, el sanatlarının satışı ile ekstra para kazanma fırsatı verir.

Tsaatan kabilesi yabancılar için son derece samimi. Diğer ülkelerdeki insanları kendi kültürüne adamaktan mutluluk duyuyorlar. Binicilik reindeers birçok turist için önemli bir cazibe olduğunu. Tsaatan göçebeleri şamanizliği itiraf eder. Kutsal metinleri sözlü olarak nesilden nesile aktardılar. 1981'de kabilede gerçek bir trajedi ortaya çıktı, Shaman yasaklanmış dini faaliyetlerin teşvikinden tutuklandı. Cezaevi'nden çıktıktan sonra önceki faaliyetlerine başlayamadı. 1981'den beri kabilenede Şaman yoktur. Tsaatan tüm başarısızlıklarının ve hızlı nüfus düşüşünün ana nedenini düşünüyor.

Ren geyiği, ailenin en önemli kazançlarından biridir. Topluluğun işleri ve etkinlikleri, geyiklerinin bakım ve beslenmesi etrafında toplanmaktadır. Geyikler onlara peynir ve ekşi krema yapmak için kullanılan süt sağlarlar. Düzenli bıldırcın avı ve vahşi kaz turnesi, ailelerine oyun oynamalarına yardım ediyor. Tsaatan'da bağlamsal bir alkollü içki var, bu 'arak'. Bu küçük nüfus günümüzde yok olma eşiğinde. Gittikçe daha fazla sayıda genç aşiret şehre gitmeyi tercih ediyor ve yaşlı insanlar son günlerini çöl Moğol stepleri arasında geçiriyor.

Bodiler - Etiyopya : Etiyopya’nın en acayip kabilesi Bobiler.Şişmanlığın çok değer verildiği bu kabilede,yapılan yarışmalarda gençler en şişman olmak için kıyasıya yarışıyor.En şişman olabilmek için 1 yıl boyunca inek kanı ve sütle besleniyorlar.

Long Neck Karen : İşte karşınızda Tayland’da yaşayan dünyanın en uzun boylu kadınları.Bunu neden taktılarına ait en geçerli teori ise inandıkları ejderha tanrısına benzemek için.2000 senelik bir kabile olan Karen’ler ”zürafa kızlar” olarak da anılıyor.

Vanautular : Benlikleri M.Ö 500’e dayanan Vanautu Kabilesi,Pasifik Okyanusu kıyısında Papua Yeni Gine’de yaşamaktadırlar.Dış dünyadan tamamen bağlantısız bir şekilde hayatlarını sürdüren kabile balıkları avlamak konusunda ustalardır.

Pirahalar : Birbiriyle hiç konuşmayan bir topluluk olabilir mi ?Tabiki olabilir.Piraha dilinde sadece bir kaç ses dışında hiç şey yok.Vücut dili ön plana çıkan kabile de ne kendilerinin bir adı var nede herhangi bir cismin.Pirahalar Brezilya’nın Amazon Ormanların da yaşıyorlar.

Korowailer : İşte karşınızda dünyanın son yamyam kabilesi.Endonezya’da Papua Ormanının derinliklerinde yaşıyorlar.Kendilerinden başka insan görmeyen Korowai insanları ustaca avladıkları hayvanlarla besleniyorlar.

Maasiler : Hint Okyanusu kıyısındaki Tanzanya’da ilkel bir hayat süren bu kabile 1 milyonluk nüfusuyla dünyanın en kalabalık kabilelerinden biridir.Cesedin toprağa zarar vermesi düşüncesiye kabile şefleri hariç ölülerini bir leş olarak doğaya bırakıyorlar.

Himbalar : Himbalar Afrika kıtasındaki Namibya’da dünyadan tamamen kopuk bir halde yaşar.”Kırmızı Kadınlar Kabilesi” olarak da bilinen Himbalar’ın bu ünvanı almalarının sebebi toprağın bereketine inandıkları için vücutlarına sürdükleri aşıboyasıdır.Din olarak tek tanrılıdırlar.Tanrıları Mukuru’dur.

Duhalar : Moğolistan’ın kuzeyinde yaşayan Türk soylu bir kabiledir.Çoğu Orta Asya insanın en büyük yoldaşının at olduğu düşünüldüğünde Duhalar farklı olarak Ren Geyiklerini evcilleştirmişlerdir ve aralarında çok sıkı bir bağ bulunur.

Huliler : Papua Yeni Gine’de yaşayan bu kabilenin en büyük özelliği yüzlerini boyamaları ve saçlarına akbaba,kartal gibi yırtıcı kuşların tüylerinden yaptıkları eşyaşlardır.Yaklaşık bin yıllık bir geçmişleri vardır.