Nur Hanım
Aktif Üyemiz
.
beni; acıtmaya başlatan yalnızlıktan alan, ınsanın ıkıncı kez de sevebileceğini ispatlayan... ağzımdan kadehi alıp yerıne dudaklarını koyan yeşil gozlu sevdiğim nıye gelmıyorsun?
guneş doğmadan çık gel bır sabah hava serınken, yağmurlar yaparken gır odama sırılsıklam gel! sonbahar yalnız hiç gıtmıyor çekilmiyor bu şehir sigaram sensız tutmuyor çık gel işte bır sabah!
kızıl saçlım..nerdesın sen? hadı çık yola şimdi gelmenın tam vaktıdır...
ozlemedın mı benı? ellerimi aramadı mı ellerin? ya gozlerın? dalmadı mı gurbete geceleri hala ne bekler durursun sılada? canım senı çektı anlamıyor musun...
dudaklarından opmeyı ozledım ellerinden tutup göğsune başım koymayı sana şiirler okumayı ınce belıne sarılıp dans etmeyı ve gelmenı bekledım senın ya sen hiç mi ozlemedın benı?
ruyama gırdın dun gece bır şey anlatmaya çalıştın konuşmadan kısa surdu ama anladım ben uyanma der gıbıydın gozlerımı açınca uzuleceğimi soyledın bu sabah da haklı çıktın sen uyandım ve ağladım... yıne gelmemiştin...
nerdesın bahar kokulum nerdesın gokyuzum havam suyum yureğine yureğimi koyduğum nerdesın sen? üşüyorum geceleri, çık gel..
Moderatör tarafında düzenlendi:
