MustafaCİLASUN
Özel Üye
Vazgeç
Artık, söyleme hatırlatma
Biz zamanlar yaşanan hatıralar saklı kaldı
Maceramıydı
Ömrün sayfalarında sancıydı
Ne kaldı hicran bir an durmadı hep sızlattı
Dinlediğim
Şarkılar sanki ızdırapdı
Hasrete gark ederek solgunlaşan susuzluktu
Nefesim
Yettiğince umut hazdı
Lakin varlık olmayınca acizlik hazin eserdi
Kime ne
Söylenirdi, dert benimdi
Hüzün nefesim, hasret kafesinde sessizliğim
Hayat adına
Renksiz sefilliğim neyleyim
Çaresizliği umut addedip fakirliği perçinlerim
Aklı neyleyim
Mantığı nereye sereyim
İrademe kefilim lakin şimdi solgun bir nefesim
Düşünmek mi
Güldürmeyin, neyi öncelerim
Nitelik olmazsa, vasat tefekkürü neye ekleyim
Bilirim mukallidim
Tahkike muhtaçlığı özlerim
Nereden başlayacağımı her nedense düşünürüm
İşte hal böyleyken
Sevmeyi hisseden fakirken
Hasretmeyi bilmeyen cahilken ben sana ne deyim
Senin naifliğinde
Sefilliğin eşiğinde biçareyim
Teslimiyetinde avuntularıma yönelirim ben bilirim
Nefsimi öncelerim
Hislerim renklerinde terlerim
Sadakatinde bencilliğe meylederim çünkü tacizim
Mustafa CİLASUN