]
Ben bir yaprağım. Hüzün dalında doğan okyanuslarda sevgiliye varma sevdası ile arkadaşlarıyla beraber gezinen bir yaprak…
Küçüklüğümü hatırladığımda, küçücük bir çiğ tanesi, bir tomurcuk olduğum aklıma gelir. Ne kadar küçük olsam da içimde bir âdem, bir âlem taşıdığımın farkındaydım… Yüreğimin içine sızacak gün ışığını bekliyordum…
Güneşi ilk defa görünce gözlerim kamaştı… Ne kadar da büyüleyici ve besleyiciydi benim için bir bilseniz…
Örümceklerin ağlarıyla çevremi kuşattığından beridir, bakamaz oldum güneşe. Oysa güneş besliyordu beni, güneşle hemhal oluyor, güneşle beraber kaçıyorduk karanlıktan… Sabredip çözeceğim yüreğimi saran örümcek ağını, beni sarartmasına izin vermeyeceğim kimsenin…
Okyanusları aşabilme merakı ile düşmeye karar verdim, sonbaharda toprağa… Üzerime konan kelebekle beraber oynarken bir gün, düştüm soğuk toprağa… Bedenimin çiğnenmesinden korkuyor, bir an önce melteme kapılarak uzaklaşmak istiyordum kalabalıklardan…
Çöllerden geçiyorum… Mecnunun ayak izine sürüyorum yüreğimi… Mecnunu yakan aşk beni de yakıyor ıssız çöl geceleri…
Ve…
Uçurumların kıyısına sürüklendim fırtınada... Denize savurdu okyanusları aşma sevdası -sevgiliye varma sevdası- beni… Dalgalara kapılarak okyanuslara varmanın hayalleri ile tutuşuyorum. Rüyamda orada bekleyenim olduğunu görmüştüm küçükken… Hep hayal ettiğim bekleyenime kavuşmak için sabırsızlanıyor, boylu boyunca uzanıyorum suyun üzerine…
Okyanusları aşabilme arzusu ile yanıyorum… Umudumun üzerine gelen köpüklerden kurtulup umut ateşininin cemresine giriyorum…
Yüreğimi değdirdiğim korlar, güller açacak okyanusları aşabildiğim gün…[
Ben bir yaprağım. Hüzün dalında doğan okyanuslarda sevgiliye varma sevdası ile arkadaşlarıyla beraber gezinen bir yaprak…
Küçüklüğümü hatırladığımda, küçücük bir çiğ tanesi, bir tomurcuk olduğum aklıma gelir. Ne kadar küçük olsam da içimde bir âdem, bir âlem taşıdığımın farkındaydım… Yüreğimin içine sızacak gün ışığını bekliyordum…
Güneşi ilk defa görünce gözlerim kamaştı… Ne kadar da büyüleyici ve besleyiciydi benim için bir bilseniz…
Örümceklerin ağlarıyla çevremi kuşattığından beridir, bakamaz oldum güneşe. Oysa güneş besliyordu beni, güneşle hemhal oluyor, güneşle beraber kaçıyorduk karanlıktan… Sabredip çözeceğim yüreğimi saran örümcek ağını, beni sarartmasına izin vermeyeceğim kimsenin…
Okyanusları aşabilme merakı ile düşmeye karar verdim, sonbaharda toprağa… Üzerime konan kelebekle beraber oynarken bir gün, düştüm soğuk toprağa… Bedenimin çiğnenmesinden korkuyor, bir an önce melteme kapılarak uzaklaşmak istiyordum kalabalıklardan…
Çöllerden geçiyorum… Mecnunun ayak izine sürüyorum yüreğimi… Mecnunu yakan aşk beni de yakıyor ıssız çöl geceleri…
Ve…
Uçurumların kıyısına sürüklendim fırtınada... Denize savurdu okyanusları aşma sevdası -sevgiliye varma sevdası- beni… Dalgalara kapılarak okyanuslara varmanın hayalleri ile tutuşuyorum. Rüyamda orada bekleyenim olduğunu görmüştüm küçükken… Hep hayal ettiğim bekleyenime kavuşmak için sabırsızlanıyor, boylu boyunca uzanıyorum suyun üzerine…
Okyanusları aşabilme arzusu ile yanıyorum… Umudumun üzerine gelen köpüklerden kurtulup umut ateşininin cemresine giriyorum…
Yüreğimi değdirdiğim korlar, güller açacak okyanusları aşabildiğim gün…[
