Sevket OKYAY Babamız İbrahim Nikahladı

BABAMIZ İBRAHİM NİKAHLADI


Peyğamber Efendimiz- Kureyş Kabilesinin,
Påk-Haşimoğulları-kolundandır ki, seçkin.
Babası Abdullah’tır- cennet mekån olası,
Ve Abdülmüttalip’se- babasının babası.
Muhterem validesi- Fåtımå Minti Amr’dır,
Nûr’un büyük annesi- demek gerçek tanımdır.
İşte Efendimize – dede Abdülmüttalip;
Mekke’nin håkimiydi- itibardaysa en üst.
Kureyş gibi şerefli- kabileye mensuptu,
O yüzden çok saygındı- sebebiyse açıktı;
Çünkü onun anlında Resulullah’ın nûru
Pırıl-pırıl ışırdı- berekette zuhurdu.
Kureyş Kavmi onunla- hep bereket bulurdu,
Abdülmüttalip için- hepsi hådim dururdu.
İmdi Abdülmüttalip- oğullar arasında,
Abdullah’ı severdi- en çok ‘Şan’ sırasında.
Çünkü kendi anlından- O'na geçmişti Nûru,
Işık saçar bir halde- devamlı parlıyordu.
Abdullah, babasına- bir gün de şöyle söyler:
“Babacığım nereye- gitsem belimden bir Nûr,
Çıkıyor ve sonra da- tam başımın üstünde,
Toplanıp bulut gibi- duruyor sanki bende.
Tårifsiz bir sükûnet- bir rahatlık veriyor,
Sonra tekrar gidiyor- ve belime giriyor.
Her ne zaman bir yere- otursam; yerden bir ses;
“Selåm sana Abdullah- bilesin ki kesin kes,
MUHAMMED’in Nûru ki- sende emanet durur,
Şahit olduğun haller- hep o nûru andırır”
Kurumuş bir ağacın- altına oturunca,
Derhal yeşerip beni- gölgeliyor dalınca,
Ve de kalkıp gidince- yine tekrar kuruyor.
Ey babam bu ne haldir? İçim bana soruyor”
Abdülmüttalip; “Ey’oğl, müjdeler olsun sana,
Yer yüzünde Cinlere- ve bütün İnsanlara;
Efendisi Peygamber- senin sülbünden gelse,
Gerektir ve mahaldir”- demişti tatlı sesle.
Abdullah’ müstesnaydı- yakışıklık, mertliği,
Mısır’a kadar şöhret- olmuştu güzelliği.
Anlındaki parlayan- o nûrundan dolayı,
İki yüz kadar genç kız, akın- akın ordaydı,
Evlenmek arzusuyla- Mekke’ye gelmişlerdi,
Abdullah’ yakînen- görmek istemişlerdi.
Abdülmuttalip ise- her yönüyle O’na denk,
Bir kızla evlendirmek- istiyordu seçerek.
Özlediği üstün bir – Kabile buldu önce,
“Beni Zühre” uygundu- ‘Tam’ demişti gönlünce.
İşte bu Kabilenin- büyüğü Abdi- Menaf,
Abdülmüttalip için- olmuştu ziyaretgah.
Abdi- Menaf’dan kızı- Amine’yi istedi,
Oğul Abdullah’ına – bu olsun gelin dedi.
Vehb’in kızı Amine- ayrıca çok güzeldi,
Ahlak- Nesep yönüyle- tüm kızlardan öndeydi.
Ve hem de soy bakımdan- namzet Abdullah ile,
Yedi batın yukarda- birleşmekteydi bile.
Abdülmuttalip Vehb’den – kızını isteyince,
Oğlum Abdullah için- uygun gördüm deyince;
Vehb çok heyecanlandı- hemen şöyle söyledi;
“Ey benim amcam oğlu- biz zaten bu teklifi,
Dün senden önce aldık;- Amine’nin annesi,
Bak şöyle rüya gördü- sanki bunun müjdesi,
Anlattığına göre; evmize bir Nur girmiş,
Aydınlığı gökleri- yeri şakşakaya vermiş,.
Ayrıca şahit oldum- önce sen beni dinle!
Dedemiz İbrahim’i- gördüm bu gece ben de…
Bana; Abdülmüttalip- oğlu Abdullah için,
Kızınız Amine’yi- nikahladım ben, bilin!
Uygun gördüm diyerek- arkasından ekledi,
Nikahlarını kıydım- sen de kabul et dedi”
Bu gün sabahtan beri- bunun etkisindeyim,
Rüyamın çıkmasını- her an beklemekteydim.!
Ne zaman gelecekler- diyerek meraktaydım,
Çok şükür ki geldiniz- artık gözümüz aydın.”
Bu sözleri duyunca- Şanlı Abdülmüttalip,
Tekbir üstüne tekbir- getirdi, aşka gelip.
ALLAHüekber dedi- tekrar ALLAHüekber,
Abdullah’la Amine – Nihayet elverdiler.
.
Sallü ala Resulüna MUHAMMED
ALLAHümma salli ala MUHAMMED
.

Şevket OKYAY

......

Sağ olun saygı değer dostum.
İlginize ve beğendiğinmize sevindim.
Resimlemeler çok güzel. Ellerinize güzel gönlünüze sağlık.
Konuyu daha bi bi dikkat çekici hale getirmlişsiniz.
Rabbimiz razı olsun İnşaallah.

Okyay' Alıntı:

Sağ olun saygı değer dostum.
İlginize ve beğendiğinmize sevindim.
Resimlemeler çok güzel. Ellerinize güzel gönlünüze sağlık.
Konuyu daha bi bi dikkat çekici hale getirmlişsiniz.
Rabbimiz razı olsun İnşaallah.

Genişletmek için tıkla ...

Değerli ustadım kalemin okadar güzel yazıyorki vakit müsade etsede bütün şiirleri okuyabilsem diyorum,Ve bunların hepsinide resmetsem...