Ağlayan Gelin (Ters Lale) Çiçeği
Ağlayan Gelin Çiçeği yani ters lale endemik bir bitkidir. Latince adı; Fritillaria Imperialis’tir. Soğan olarak dikilen, mart ve mayıs aylarında çiçek veren Ağlayan Gelin Çiçeği, Güneydoğu, Doğu Anadolu, Ege ve Akdeniz Bölgeleri'nde görülür.
Yoğun olarak görüldüğü iller Hakkari, Adıyaman, Tunceli, İzmir, Muğla ve Antalya’dır.
Adı nereden gelir
Çiçekleri mor, pembe ve kırmızı renktedir. Bitkinin her sapında 6 çiçek bulunur. Boyları 80 cm'ye kadar çıkar.Ters Lale şeklindeki çiçeğin ağlayan geline benzetilmesinin sebebi ise; gece üzerinde biriken suyu gündüzleri dışarı atması yapraklarından aşağı süzülmesidir.
Ülkemizde 37 ağlayan gelin türü var ve bunlardan 21'i endemik olarak değerlendiriliyor.
Ters Lale
“Ters Lale” ile ilgili şöyle bir rivayet de vardır.Hristiyan aleminde var olan bir inanışa göre; İsa çarmıha gerilmeye giderken geçtiği yoldaki tüm çiçekler saygı ve üzüntüyle eğilir, bir tek Ters Lale boyun eğmez ve mağrurluğunu korur. Sonra İsa’nın ona bakışlarından ve ardından çarmıha gerilmesinden son derece etkilenen bu çiçek, üzüntü ve utançtan boynunu eğer ve ağlamaya başlar. Bu sebeple Hristiyan aleminde "Ters Lale" kutsal sayılır.
Ağlayan çiçek hikayesi ise Hakkari bölgesinde yaşayan Asurlular’ın endemik bitkinin gündüzleri suyunu akıtmasından dolayı böyle bir benzetme yaptığı yazılır.
Sanatsal eserlerde de karşımıza çıkan Ağlayan Gelin Çiçeği'ni Mimar Sinan, Edirne’deki Selimiye Camii’nin müezzin mahfilinin mermer ayaklarının birinin altında kullanmıştır. Böyle bir motif yapılmasıyla ilgili şöyle bir rivayet de vardır; Caminin inşası sırasında orası lale bahçesiymiş. Ve sahibi bahçeyi satmak istememiş ve Mimar Sinan da bu ters adamı “Ters Lale” ile anlatmak istemiş.
