sıla
Aktif Üyemiz
Acı neydi
Hep sorarım kendime
Acı annenin bababının zamanı geldiğinde ölüp gittikten sonra arkasında ağlanmasımıydı
Acı dostun arkadaşının seni sırtından vuruşumuydu..
Yoksa acı yoksuluk fakirlikmiydi..
Acı bunların hiç birisi değildi..
Evet anne baba eşi bulunmaz varlıklar ve değerlerdi anne baba en büyük servetti ama ölüm allahın taktiriydi
zamanı geleçek hepimiz öleceğiz akıp gideceği hayattın içinde.kimi acısıyla kimi sevinçlerini yarıda bırakarak kimis ise yapamadıklarının üzüntüsüyle çekip gidecek bu hayattan
Evet dostun seni kahbece sırtından vurmasıda çok acı bir olay ama onuda unuttursun zamanı gelince
Yoksulluk fakirlik zor bir durum bir lokma ekmeğe muhtac olmak. hele birde evliysen çoluk çocuk sahibiysen gerçekten çok bir zor durum heleki çocuğunun istediği şeyi alamamak ona boynu bükük kalmak ağlanacak bir olay ama içinde bir ümit var yinede yarın öbür gün yada öbür hafta hep içinde zengin olmaya hayali var çünkü zamanın ne getireceğini bilemesin..
Bence acı yani en büyük acı delice sevdiğin ve uğruna ölümü bile göze alaçağın insanla olamamaktı.
Ve onunla hayattın güzeliğini paylaşammaktı el ele tutuşamamaktı göz göze bakamamaktı dünyadaki bütün güzel sözleri kulağına fısıldıyamamaktı öpememekti al yanağında ve dalından bir çiçek koparıp vermemekti o narin ellerine
Heleki onu başkasıyla görmekse ölümden beterdi.
Başka eller değerken onun elline başka gözler bakarken onun gözlerine .
Ölmemek içten değildi
Evet acı buydu aslında sevgilinin yanında olamamktı alıp saramamaktı kolarınla.ve artık anlıyor insan bu ellerinin bu gözlerinin ve ayaklarının boş olduğunu anlıyor
Kendini insan bir hiç sayıyor bu dünyada bir sararmış yaprak gibi ..çürümeye yüz tutulmuş eski bir ayakabı misali yada karalanmış bir köşeye atılmış bir kağıt gibi his ediyor insan kendini
Alıp başını gitmek istiyor hiç bilemdiğin şehre doğru
Unutmak için ama bırakıp gitmekte bir care olmadığını anlıyorsun .çünkü unutamıyorsun nereye gitsende… ve sen onu unutmak için sevmedinki .zaten unutsan bunun adı sevgi olmazdı
Çünkü yüreğinde o gözlerinde değilki
Çünkü o bedeninde teninde değilki
O senin ellerinde değilki söküp atasın
O senin yaşam kaynağı olan kalbinin en temiz köşesinde
Artık onu unutamıyacağını anlıyorsun
Ve bu hayat böyle devam edecek içinde acı üzüntü dert keder kalacak sadece mutlu olan
Seven ruh olacak…
Acı Neydi?
(Alıntı)
Hep sorarım kendime
Acı annenin bababının zamanı geldiğinde ölüp gittikten sonra arkasında ağlanmasımıydı
Acı dostun arkadaşının seni sırtından vuruşumuydu..
Yoksa acı yoksuluk fakirlikmiydi..
Acı bunların hiç birisi değildi..
Evet anne baba eşi bulunmaz varlıklar ve değerlerdi anne baba en büyük servetti ama ölüm allahın taktiriydi
zamanı geleçek hepimiz öleceğiz akıp gideceği hayattın içinde.kimi acısıyla kimi sevinçlerini yarıda bırakarak kimis ise yapamadıklarının üzüntüsüyle çekip gidecek bu hayattan
Evet dostun seni kahbece sırtından vurmasıda çok acı bir olay ama onuda unuttursun zamanı gelince
Yoksulluk fakirlik zor bir durum bir lokma ekmeğe muhtac olmak. hele birde evliysen çoluk çocuk sahibiysen gerçekten çok bir zor durum heleki çocuğunun istediği şeyi alamamak ona boynu bükük kalmak ağlanacak bir olay ama içinde bir ümit var yinede yarın öbür gün yada öbür hafta hep içinde zengin olmaya hayali var çünkü zamanın ne getireceğini bilemesin..
Bence acı yani en büyük acı delice sevdiğin ve uğruna ölümü bile göze alaçağın insanla olamamaktı.
Ve onunla hayattın güzeliğini paylaşammaktı el ele tutuşamamaktı göz göze bakamamaktı dünyadaki bütün güzel sözleri kulağına fısıldıyamamaktı öpememekti al yanağında ve dalından bir çiçek koparıp vermemekti o narin ellerine
Heleki onu başkasıyla görmekse ölümden beterdi.
Başka eller değerken onun elline başka gözler bakarken onun gözlerine .
Ölmemek içten değildi
Evet acı buydu aslında sevgilinin yanında olamamktı alıp saramamaktı kolarınla.ve artık anlıyor insan bu ellerinin bu gözlerinin ve ayaklarının boş olduğunu anlıyor
Kendini insan bir hiç sayıyor bu dünyada bir sararmış yaprak gibi ..çürümeye yüz tutulmuş eski bir ayakabı misali yada karalanmış bir köşeye atılmış bir kağıt gibi his ediyor insan kendini
Alıp başını gitmek istiyor hiç bilemdiğin şehre doğru
Unutmak için ama bırakıp gitmekte bir care olmadığını anlıyorsun .çünkü unutamıyorsun nereye gitsende… ve sen onu unutmak için sevmedinki .zaten unutsan bunun adı sevgi olmazdı
Çünkü yüreğinde o gözlerinde değilki
Çünkü o bedeninde teninde değilki
O senin ellerinde değilki söküp atasın
O senin yaşam kaynağı olan kalbinin en temiz köşesinde
Artık onu unutamıyacağını anlıyorsun
Ve bu hayat böyle devam edecek içinde acı üzüntü dert keder kalacak sadece mutlu olan
Seven ruh olacak…
Acı Neydi?
(Alıntı)
