Çiçeksen, baharı bekleyeceksin sabırla… Erken açmayacaksın,kış soğukları vurur… Baharın gelmesinden ümit kesip,toprağın karanlıklarına teslim olmayacaksın, çürür, yok olursun…Tohumsan, toprağın bağrında saklanmaktır mukarrer bir vakte kadar sabır…Karanlığa boyun eğmemektir. Üstündeki yük altında ezilmemektir. Misyonunu unutmamaktır…Zamanı geldiğinde cidarı çatlatabilmek, toprağın üstüne doğru,ışığa doğru tırmanabilmektir.Rabbimin dilediği bir gün var, ışığa çıkmak için, yaratılış misyonumu ifa etmem için…"Bunu vird haline getirmektir sabır… Sabır, Rabbin halikiyyetine,ibdasına güveni,bir iç direnci koruyarak baharı bekleme eylemidir.
Güneşsen,bekleyeceksin karanlığın koynunda doğum anını…Enerjin yaratılış sırrında saklıdır… Aydınlığı ve karanlığı yaratana teslim olacaksın Baharsan, kışın soğuklarında saklayacaksın binbir rengini, çiçeğini…Kış geçecek ve geleceksin. Buzların içinde çıkacak kardelenler… Toprak bir ana rahmi gibi saklayacak seni ve kara topraktan al-mor menevşeler boy verecek… Sabrın,binbir tomurcuk demek,yaprakların,yeşilin çağlayanlar gibi hayata koşması demek… Kışın buzulları içinde iraden çürümeyecek, çözülmeyecek, ebedi buzullaşmalara mahkum etmeyeceksin dünyayı…
Bebeksen,karanlıkları aşacaksın dünyaya gelmek için, sabredeceksin 9 ay 10 gün,damarlarında Rabbin verdiği sabır akacak…
Mü’minsen,sabrı bir gönül dokusu olarak bileceksin. İmanın olmazsa olmaz boyutu olarak görecek, mü’minin her an ayakta kalabilme sırrı,
Alıntı.
