Hasret ruzgari
Aktif Üyemiz
Allahü teâlâ, murâdlarınıza kavuşdursun! Belki, murâdlarınızdan halâs edip, irâde-i ilâhiyyesine tâbi’ eylesin! Abdiyyet makâmı, ademiyyetdir. Abdiyyetde mevcûdiyyet yokdur. İrâde ise, hiç olamaz. İrâde, varlıkdan, benlikden hâsıl olur. Allah âşıklarının kalbinde, nokta kadar varlık, dağ gibidir. Allahü teâlânın ihsânı olmadıkca, bundan kurtulmak imkânsızdır. Kalb cezb edilmedikce, yalnız bedenle yapılan ibâdetler, kalbi bu bağlardan kurtaramaz. Kalbde aşk ateşi parlamadıkca ve şirketi yakan aşk ateşi ihsân edilmedikce, bu ağır yükden necât ve halâs mümkin değildir. İnsân, irâde [arzû] sâhibi oldukca, (Tâlib) denir. İrâdeden, murâddan halâs ve irâde-i ilâhîyeye tâbi’ olunca, (Vilâyet) makâmına lâyık olur. Kemâlât-i vilâyetin evveli olan bu ni’met ve sâir kemâlât-ı vilâyet, şimdi imâm-ı Rabbânî Ahmed Fârûkî Serhendînin, nûrlarının menba’ı olan mezârından saçılmakdadır. Bu Ravda-i münevverenin etrâfına toplanmış olanlar, hattâ başka yerlerden gelen sâdık tâlibler, başlarını bu kapının toprağına sürünce, feyzlere, ma’rifetlere kavuşmakdadırlar. Bugün Hindistânın Serhend şehri, feyzlerin, nûrların çokluğundan ve esrârın zuhûrundan dolayı, Hindistânın diğer şehrlerinin ve bütün memleketlerin gıbtasına mazhar olmuşdur. Bu mubârek şehri Hindistânın bir parçası zan etmemelidir. Burası, vilâyet kapısıdır. Hind toprağı, vilâyet âb-ı hayâtı ile hamur olmuş, hidâyet merkezi olmuşdur. Bu ateşin kıvılcımları ile yanıp kül olanlar, bu toprağın letâfetini beyândan âcizdirler. Feyzlerini, esrârını ve ihsânlarını izhârdan kâsırdırlar. Ziyârete gelenler ve kalblerini rabt edenler, bu feyzleri almakdadırlar. Hâlis ve munsif olanlar, bunu anlamakdadırlar. Nûr menba’ının esrârından hâil olan cevherler, başka Velîlerin bulundukları memleketlerde pek nâdir ele geçmekdedir. Bu vilâyet menba’ının aşk şerâbından bir yuduma nâil olanlar, âfâk ve enfüs alâkalarından halâs olmakdadırlar.
Son düzenleme:
